Some Cruel Twist of Fate - Larry and His Flask

the news it arrived

slack-jawed and late

my lover is dead

some cruel twist of fate

the dust will settle

over the grave

my branded heart will never be saved

the rusty dawn lies to my feet

to meet me in a vacant street

where dogs will bite and scratch at my heel

two hundred miles my lips will be sealed

from fetching the shovel

to digging her tomb

our unborn child still lies in the womb

I’ve carried her body across forsaken lands

and laid her in the earth

with my own two hands

the hills before me

and the valleys between

the stars above me and the heavens unseen

the sullen shacks by the side of the trail

I’m broken I’m starving I’m lovesick I’m frail

the path that I follow will turn and will bend

but all will have meaning in the end

to collect her body tender and fair

and run my rough hands through her soft wavy hair

from fetching the shovel

to digging her tomb

our unborn child still lies in the womb

I’ve carried her body across forsaken lands

and laid her in the earth

with my own two hands

gripping the casket

dripping with tears

lowering her down

with my hopes and my dreams

a prayer and a ring go tumbling down

landing softly upon her

another box in the ground

from fetching the shovel

to digging her tomb

our unborn child still lies in the womb

I’ve carried her body across forsaken lands

and laid her in the earth

with my own two hands

het nieuws dat het aankwam

slappe kaken en laat

mijn minnaar is dood

een wrede speling van het lot

het stof zal neerdalen

over het graf

mijn gebrandmerkte hart zal nooit worden gered

de roestige dageraad ligt aan mijn voeten

om me te ontmoeten in een lege straat

waar honden zullen bijten en krabben aan mijn hiel

tweehonderd mijl mijn lippen zullen worden verzegeld

van het halen van de schop

om haar graf te graven

ons ongeboren kind ligt nog in de baarmoeder

Ik heb haar lichaam over verlaten landen gedragen

en legde haar in de aarde

met mijn eigen twee handen

de heuvels voor mij

en de valleien ertussen

de sterren boven mij en de hemel ongezien

de sombere hutten langs de kant van het pad

Ik ben gebroken, ik heb honger, ik heb liefdesverdriet, ik ben zwak

het pad dat ik volg zal draaien en buigen

maar uiteindelijk zal alles betekenis hebben

om haar lichaam teder en eerlijk te verzamelen

en ga met mijn ruwe handen door haar zachte golvende haar

van het halen van de schop

om haar graf te graven

ons ongeboren kind ligt nog in de baarmoeder

Ik heb haar lichaam over verlaten landen gedragen

en legde haar in de aarde

met mijn eigen twee handen

de kist vastgrijpen

druipend van de tranen

haar naar beneden laten zakken

met mijn hoop en mijn dromen

een gebed en een ring tuimelen naar beneden

zacht op haar landen

nog een doos in de grond

van het halen van de schop

om haar graf te graven

ons ongeboren kind ligt nog in de baarmoeder

Ik heb haar lichaam over verlaten landen gedragen

en legde haar in de aarde

met mijn eigen twee handen