Hieronder staat de songtekst van het nummer L’homme Qui n’avait Pas De Maison , artiest - Lara Fabian met vertaling
Originele tekst met vertaling
Lara Fabian
Il ne portait qu’un grand chapeau
Une canne et un long manteau
Il s’endormait sur les vieux bancs
Du parc où l’on allait souvent
Il dessinait des arcs-en-ciel
Sur les pavés, sous les gratte-ciels
Il se couchait près d’un sac bizarre
Où il cachait sa steel guitare
L’homme qui n’avait pas de maison,
Nous racontait tout plein d’histoires
S’il avait perdu la raison
Il n’avait pas perdu la mémoire
L’homme qui n’avait pas de maison,
Avait toujours un beau sourire,
Un grand sourire qui en dit long,
Quand ceux qui parlent n’ont rien à dire
Il ne portait qu’un grand chapeau
Une canne et un long manteau
Il s’endormait sur les vieux bancs
Du parc où l’on allait souvent
Il dessinait des arcs-en-ciel
Sur les pavés, sous les gratte-ciels
Il se couchait près d’un sac bizarre
Où il cachait sa steel guitare
L’homme qui n’avait pas de maison,
Avait gravé sur son visage
Les cruautés que les saisons
Avaient laissées sur leur passage
L’homme qui n’avait pas de maison
Rangeait son cœur dans une bouteille
Dont il tirait toute l’affection
Qui lui manquait au réveil…
Il ne portait qu’un grand chapeau
Une canne et un long manteau
Il s’endormait sur les vieux bancs
Du parc où l’on allait souvent
Il dessinait des arcs-en-ciel
Sur les pavés, sous les gratte-ciels
Il se couchait près d’un sac bizarre
Où il cachait sa steel guitare
Lara Fabian —,
Hij droeg alleen een grote hoed
Een wandelstok en een lange jas
Hij viel in slaap op de oude banken
Van het park waar we vaak gingen
Hij was regenbogen aan het tekenen
Op de kasseien, onder de wolkenkrabbers
Hij lag naast een rare tas
Waar hij zijn stalen gitaar verstopte
De man die geen huis had,
Vertelde ons veel verhalen
Als hij zijn verstand had verloren
Hij was zijn geheugen niet kwijt
De man die geen huis had,
Altijd een mooie glimlach gehad,
Een grote glimlach die alles zegt,
Wanneer degenen die spreken niets te zeggen hebben
Hij droeg alleen een grote hoed
Een wandelstok en een lange jas
Hij viel in slaap op de oude banken
Van het park waar we vaak gingen
Hij was regenbogen aan het tekenen
Op de kasseien, onder de wolkenkrabbers
Hij lag naast een rare tas
Waar hij zijn stalen gitaar verstopte
De man die geen huis had,
Had gegraveerd op zijn gezicht
De wreedheden die de seizoenen
Was op hun pad vertrokken
De man die geen huis had
Bewaart zijn hart in een fles
Waaraan hij alle genegenheid ontleende
Wie miste hij toen hij wakker werd?
Hij droeg alleen een grote hoed
Een wandelstok en een lange jas
Hij viel in slaap op de oude banken
Van het park waar we vaak gingen
Hij was regenbogen aan het tekenen
Op de kasseien, onder de wolkenkrabbers
Hij lag naast een rare tas
Waar hij zijn stalen gitaar verstopte
Lara Fabian-,
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt