Un bon français - La Maison Tellier

Les bruits sourds qui nous parviennent

de l’appartement du Troisième

empêchent l’immeuble de dormir:

On m’a chargé de vous écrire.

Ces gens-là sont différents,

je ne reconnais pas leur accent.

Que va devenir notre France

si l’on ne peut pas dire ce qu’on pense?

J’entends déjà sur la Plaine le vol noir de jais.

Toujours les corbeaux reviennent, signé…

«Un bon français»

Je me comprends, comprenez moi,

de mon temps ce n'était pas comme ça:

On réglait ce genre de problèmes

à coup de matraques et de chaines.

Ils voudraient s’assoir sur nos souches,

Nous voler le pain de la bouche,

Ce qui cause mon tourment?

Que vont-ils faire à mes enfants?

J’entends déjà sur la Plaine le vol noir de jais.

Toujours les corbeaux reviennent

Entendez vous sur la Plaine le vol noir de jais.

Toujours les corbeaux reviennent, signé…

«Un bon français»

Mes courriers restaient lettre morte,

Le danger était à nos portes,

J’ai fait ce qu’il faut pour qu’enfin

Ils sachent ce qu’est un bon voisin.

Et n'écoutant que ma fureur,

En lettres de sang, Votre Honneur,

A la plume noire je signerai:

«Un bon français»

J’entends déjà sur la Plaine le vol noir de jais.

Toujours les corbeaux reviennent

J’entends déjà sur la Plaine le vol noir de jais.

Toujours les corbeaux reviennent

Entendez-vous sur la Plaine le vol noir de jais?

Toujours les corbeaux reviennent, signé…

Entendez-vous sur la Plaine le vol noir de jais?

Toujours les corbeaux reviennent, signé…

«Un bon francais»

De gedempte geluiden die ons bereiken

van het appartement op de derde verdieping

voorkomen dat het gebouw slaapt:

Ik heb de opdracht gekregen u te schrijven.

Deze mensen zijn anders

Ik herken hun accent niet.

Wat zal er van ons Frankrijk worden

als je niet kunt zeggen wat je denkt?

Ik hoor al op de Vlakte de gitzwarte vlucht.

Altijd komen de kraaien terug, getekend...

"Goed Frans"

Ik begrijp mezelf, begrijp mij,

in mijn tijd was het niet zo:

Vroeger losten we dit soort problemen op

met stokken en kettingen.

Ze willen graag op onze stronken zitten,

Steel brood uit onze mond,

Wat veroorzaakt mijn pijn?

Wat gaan ze met mijn kinderen doen?

Ik hoor al op de Vlakte de gitzwarte vlucht.

Altijd komen de kraaien terug

Hoor je op de Vlakte, de gitzwarte vlucht.

Altijd komen de kraaien terug, getekend...

"Goed Frans"

Mijn brieven bleven een dode letter,

Gevaar was op ons,

Ik deed wat nodig was, zodat eindelijk

Ze weten wat een goede buur is.

En alleen luisterend naar mijn woede,

In bloedbrieven, Edelachtbare,

Met zwarte pen teken ik:

"Goed Frans"

Ik hoor al op de Vlakte de gitzwarte vlucht.

Altijd komen de kraaien terug

Ik hoor al op de Vlakte de gitzwarte vlucht.

Altijd komen de kraaien terug

Hoor je op de Vlakte de gitzwarte vlucht?

Altijd komen de kraaien terug, getekend...

Hoor je op de Vlakte de gitzwarte vlucht?

Altijd komen de kraaien terug, getekend...

"Goed Frans"