L'exposition Universelle - La Maison Tellier

M’accompagnerez-vous à l’ombre de la tour Eiffel?

Flâner dans les allées de l’exposition universelle.

Prendrez-vous ma main pour voyager dans le temps?

On dit qu’on y voit des indiens qui dansent comme des enfants.

On dit que des ladies portant crinoline,

Sont juchées sur de drôles d’engins dans la galerie des machines.

Sur ces murs tendus de blanc on donne à voir,

Le spectacle d’un train qui rentre en sifflant dans une gare.

On entend partout chanter que l'époque est belle,

Le génie humain serait universel.

Là au cœur des palais éphémères,

Vous m’avez trouvé une gueule d’atmosphère.

Nos pas mèneront-ils aux pavillons de Sibérie,

Ces dômes inutiles caressant le ciel de Paris?.

Ou bien me guiderez-vous jusqu’aux rebords de notre monde,

En haut de la grande roue l’espace de quelques secondes.

On entend partout chanter que l'époque est belle,

Le génie humain est donc universel.

Des esprits frappeurs prédisent la fin des machines à vapeur,

Des dandys de grand chemin, plus de traces, faites place au métropolitain.

On entend partout chanter que l'époque est belle,

Un si beau carnage est universel.

Là au cœur des palais souterrains,

Accepterez-vous de prendre ma main?

Ga je met me mee in de schaduw van de Eiffeltoren?

Wandel door de gangpaden van de Wereldtentoonstelling.

Wil je mijn hand meenemen naar tijdreizen?

Ze zeggen dat je Indianen ziet dansen als kinderen.

Ze zeggen dames die hoepelrokken dragen,

Zijn neergestreken op grappige machines in de machinegalerij.

Op deze met wit opgehangen muren geven we te zien,

Het schouwspel van een trein die terug een station in fluit.

We horen overal zingen dat de tijden mooi zijn,

Het menselijk genie zou universeel zijn.

Daar in het hart van kortstondige paleizen,

Je vond me een mondvol sfeer.

Zullen onze stappen leiden naar de paviljoens van Siberië,

Die nutteloze koepels die de lucht van Parijs strelen?

Of wil je me naar de randen van onze wereld leiden,

Aan de top van het reuzenrad voor een paar seconden.

We horen overal zingen dat de tijden mooi zijn,

Het menselijk genie is daarom universeel.

Poltergeisten voorspellen het einde van stoommachines,

Road-dandy's, geen sporen meer, maken plaats voor de metropool.

We horen overal zingen dat de tijden mooi zijn,

Zo'n mooi bloedbad is universeel.

Daar in het hart van de ondergrondse paleizen,

Wil je mijn hand pakken?