Jamais nationale - La Canaille, DJ Pone

Mais écoute là cette voix dégueuler sur les ondes

Cette voix venue tout droit du territoire des ombres

Cette voix immonde qui prend du poids et des galons

Qui sait comment se faire mielleuse pour séduire dans les salons

Cette voix aux multiples gorges qui se décharge

Habitée d’une haine si virulente qu’elle en est barge

Du cadre à l’ouvrier jusqu’au commissaire

Cette langue de vipère s’accommode très bien de la misère

N’hésitons pas à l’répéter

L’heure est grave l'état d’urgence est décrété

Non pas question d’garder le silence

Cette voix revient comme un cauchemar diaboliser nos différences

Ici ça pue j’ai la nausée

Une profonde indignation comment rester les bras croisés

Cette voix c’est le poison qui tourne en rond dans son bocal

Mon identité ne sera jamais nationale

Cette voix sinistre est d’humeur assassine

Elle s'évertue à plonger la tête immigrée dans la bassine

Déteste ses racines, traque son taux de mélanine

Reproche l’odeur de sa cuisine ou la largeur de ses narines

Le traite comme un danger roule son nom dans la farine

Ses théories sont consanguines parle de flingues de carabines

Défend une France en blanc ou en bleu Marine

Alors le porc et sa portée de gorets s’en lèchent les babines

N’hésitons pas à l’répéter

L’heure est grave l'état d’urgence est décrété

Non pas question d’garder le silence

Cette voix revient comme un cauchemar diaboliser nos différences

Ici ça pue j’ai la nausée

Une profonde indignation comment rester les bras croisés

Cette voix c’est le poison qui tourne en rond dans son bocal

Mon identité ne sera jamais nationale

Cette voix n’a pas de couleur comme la connerie ou l’ignorance

Elle puise sa force dans la douleur l’humiliation et les offenses

C’est l'éloquence pour nous monter les uns contres les autres

Elle te rabâche en continu qu’y a l'étranger et y a les nôtres

Mon identité elle est plurielle elle est changeante

Et heureusement elle n’hésite pas à prendre la tangente

Elle s’inspire de toute culture, s’inspire de toute étoile

Elle a les bras ouverts et considère tout homme à son égal

Mais cette voix veut me tirer vers le fond

C’est cette voix encore une fois que je combats sans rémission

Dressé contre son ordre contre sa morale

Mon identité ne sera jamais nationale

N’hésitons pas à l’répéter

L’heure est grave l'état d’urgence est décrété

Non pas question d’garder le silence

Cette voix revient comme un cauchemar diaboliser nos différences

Ici ça pue j’ai la nausée

Une profonde indignation comment rester les bras croisés

Cette voix c’est le poison qui tourne en rond dans son bocal

Mon identité ne sera jamais nationale

Jamais nationale jamais jamais nationale

Mon identité ne sera jamais nationale

Maar luister naar die stem die op de ether kotst

Die stem rechtstreeks uit het land van de schaduwen

Die smerige stem die steeds zwaarder wordt en strepen krijgt

Wie weet hoe je glad moet worden om te verleiden in salons

Deze multi-throated stem die ontlaadt

Bewoond door een haat die zo virulent is dat het een schuit is

Van manager tot arbeider tot opzichter

De tong van deze adder past zich heel goed aan ellende aan

Aarzel niet om het te herhalen

Het uur is ernstig, de noodtoestand wordt uitgeroepen

Geen kwestie van zwijgen

Deze stem komt terug als een nachtmerrie die onze verschillen demonstreert

Hier stinkt het ik ben misselijk

Diepe verontwaardiging om werkeloos toe te kijken

Deze stem cirkelt vergif in zijn pot

Mijn identiteit zal nooit nationaal zijn

Deze sinistere stem is in een moorddadige bui

Ze streeft ernaar het hoofd van de immigrant in het bassin te steken

Heeft een hekel aan zijn roots, houdt zijn melanineniveau bij

verwijt de geur van zijn kookkunsten of de breedte van zijn neusgaten

Behandel hem als een gevaar rol zijn naam in bloem

Zijn theorieën zijn ingeteeld over geweergeweren

Verdedig een Frankrijk in wit of marineblauw

Dus het varken en zijn nest biggen likken hun lippen

Aarzel niet om het te herhalen

Het uur is ernstig, de noodtoestand wordt uitgeroepen

Geen kwestie van zwijgen

Deze stem komt terug als een nachtmerrie die onze verschillen demonstreert

Hier stinkt het ik ben misselijk

Diepe verontwaardiging om werkeloos toe te kijken

Deze stem cirkelt vergif in zijn pot

Mijn identiteit zal nooit nationaal zijn

Deze stem heeft geen kleur zoals bullshit of onwetendheid

Ze put haar kracht uit pijn, vernedering en beledigingen

Het is de welsprekendheid om ons tegen elkaar op te zetten

Ze blijft je vertellen dat er de vreemdeling is en de onze

Mijn identiteit is meervoud, het is aan het veranderen

En gelukkig aarzelt ze niet om de raaklijn te nemen

Ze haalt inspiratie uit elke cultuur, haalt inspiratie uit elke ster

Ze heeft haar armen open en beschouwt elke man als een gelijke

Maar deze stem wil me naar beneden trekken

Het is weer die stem waar ik meedogenloos tegen vecht

Tegen zijn bevel tegen zijn moraal in gegooid

Mijn identiteit zal nooit nationaal zijn

Aarzel niet om het te herhalen

Het uur is ernstig, de noodtoestand wordt uitgeroepen

Geen kwestie van zwijgen

Deze stem komt terug als een nachtmerrie die onze verschillen demonstreert

Hier stinkt het ik ben misselijk

Diepe verontwaardiging om werkeloos toe te kijken

Deze stem cirkelt vergif in zijn pot

Mijn identiteit zal nooit nationaal zijn

Nooit nationaal nooit nooit nationaal

Mijn identiteit zal nooit nationaal zijn