Hieronder staat de songtekst van het nummer Le silence , artiest - La Canaille, DJ Pone met vertaling
Originele tekst met vertaling
La Canaille, DJ Pone
C’est le son qui m’emporte quand je cherche l’asile
Quand j'étouffe, quand j’ai le mal de la ville
C’est le seul qui m’apaise
Le seul qui m’allège le temps d’une parenthèse
C’est celui qui permet de méditer
Un soupir, un moment de vérité
C’est l'écho de mes joies, de mes peines
Du battement du pouls qui résonne dans mes veines
C’est le souffle de chacune de mes résolutions
C’est le calme intérieur de ma révolution
C’est le blanc qui pense
Le vent de connivence
Mais où est passé le silence?
Mais où est passé le silence ?!
(X4)
La misère et le bruit qui sont de mèche
Puis je l’entend, puis je sens qu’elle approche
Jamais tranquille, jamais paisible
Ma rue grouille jours et nuits #Inaudible
Le flot de dB
Le vacarme s'épaissit
Indécis, je me débat dans une vie haut-débit
Son tapage m’assourdit
Je m’abime
Et écrase le murmure de la voix qui m’anime
Le silence, c’est le miel qui s’arrache
Le tumulte perdu dans le souvenir de nos ruches
Le silence c’est le cri du repos
Il s’achète à prix fort au marché du répit
Mais où est passé le silence?
Mais où est passé le silence ?!
(X4)
Et y a celui que je déteste
Le vieux silence que je fuis comme la peste
L’affreux silence qui accepte, qui consent, qui concède, qui jamais ne conteste
L’honteux qui se dérobe, rase les murs
Qui se défile pour masquer ses blessures
Le silence prostré qui se renie
Qui se dénigre et qui glisse dans le puis de l’oubli
Un silence dont personne ne témoigne
Un silence que la faim nous empoigne
Il est en place pour m’aggrafer la bouche
Celui-là je le brise, je le couche
Mais où est passé le silence?
Mais où est passé le silence ?!
(X4)
Het is het geluid dat me meeneemt als ik asiel zoek
Als ik stik, als ik stadsziek ben
Het is de enige die me kalmeert
De enige die me verlost van de tijd van een haakje
Het is degene waarmee je kunt mediteren
Een zucht, een moment van de waarheid
Het is de echo van mijn vreugden, van mijn verdriet
Van het kloppen van de pols die in mijn aderen galmt
Het is de adem van elk van mijn resoluties
Dit is de innerlijke rust van mijn revolutie
Het is de blanke man die denkt
De wind van samenzwering
Maar waar is de stilte gebleven?
Maar waar is de stilte gebleven?!
(X4)
De ellende en het lawaai die hand in hand gaan
Dan hoor ik haar, dan voel ik haar naderen
Nooit stil, nooit vredig
Mijn straat wemelt dagen en nachten #Inaudible
dB-stroom
Het lawaai wordt dikker
Besluiteloos, ik worstel in een leven met hoge snelheid
Zijn lawaai maakt me doof
ik ben beschadigd
En verpletter het gefluister van de stem die me bezielt
Stilte is de honing die zichzelf wegscheurt
Het tumult verloren in de herinnering aan onze netelroos
Stilte is de kreet van rust
Het wordt voor een hoge prijs gekocht op de respijtmarkt
Maar waar is de stilte gebleven?
Maar waar is de stilte gebleven?!
(X4)
En daar is degene die ik haat
De oude stilte die ik vlucht als de pest
De vreselijke stilte die aanvaardt, die instemt, die toegeeft, die nooit betwist
De schandelijke die zich verbergt, scheert de muren
Die wegglipt om zijn wonden te verbergen
De uitgestrekte stilte die zichzelf verloochent
Wie denigreert zichzelf en wie glijdt weg in de put van de vergetelheid?
Een stilte waar niemand getuige van is
Een stilte die ons in de greep houdt
Hij is op zijn plaats om mijn mond te irriteren
Deze breek ik, ik leg hem neer
Maar waar is de stilte gebleven?
Maar waar is de stilte gebleven?!
(X4)
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt