Minä Elän - Kuolemanlaakso

Kun minä synnyin tähän maailmaan

Aamun säkeet heijastuivat nurmen

Kasteeseen kuin tuhat kiiluvaa silmää

Vuoret kietoivat minut syliinsä ja suojasivat sateelta

Kunnes vaivuin syvemmälle

Tähän mustaan painajaiseen

Uneen, josta ei voi herätä

Joet hukkuvat hiekkaan

Ja minä kaipaan vettä

Tervetuloa kuoleman laaksoon

Alla tähtien iästen

Sydän hyytävä sykytti, sysimusta

Leimu silmistään sirisi

Lauloi loitsua ikuisen piinan

Sielusi on kuin särkynyt peili

Yhdet kasvot, tuhat heijastusta

Hauras kuin hiutale on ihmismieli

Joka ei itseään tunne

Tahtosi olkoon ruumiisi vanki

Iankaikkisesti

MINÄ TUNNEN PELKOSI JA SYVÄT SALASI

MAISTAN KATKERUUTESI JA VERIVALASI

KADOTETTU OLKOON VALTAKUNTASI

Luopio!

TAPAHTUKOON SINUN TAPPIOSI

OLKOON KÄÄRMEENKIELI TUHOSI

VOIT IKUISESTI JUOSTA

MUTTA ET ITSEÄSI PAETA

Mikään ei ole säälittävämpää

Kuin narsisti, joka itseään vihaa

Kuulkaa tämä vihan virsi

Polvistukaa!

Sisiliskona sihisit

Sinä murhemykkä matonen

Eksyksissä!

Nyt laulaa kuoro kadotuksen

Jäätyköön hyinen veresi

Sammukoon poltto povesi, ikuisesti

Kirvotkoon kyyt korpitielle

Alle tähtien iäisten

Sinä kuihdut

Minä elän

Näin murtuu liha alla terän

Toen ik op deze wereld werd geboren

De ochtendverzen werden weerspiegeld in het gras

Om gedoopt te worden als duizend fonkelende ogen

De bergen sloten me in hun armen en beschermden me tegen de regen

Tot ik dieper groef

Naar deze zwarte nachtmerrie

Naar een droom waaruit je niet kunt ontwaken

Rivieren verdrinken in het zand

En ik mis het water

Welkom in de vallei van de dood

Onder de sterrentijd

Hartverscheurende hartslag, zwart

De postzegel kraakte in zijn ogen

Zong de spreuk van eeuwige kwelling

Je ziel is als een gebroken spiegel

Eén gezicht, duizend reflecties

Breekbaar als een vlok is de menselijke geest

Wie kent zichzelf niet

Moge je wil een gevangene van je lichaam zijn

Voor altijd

IK KEN JE ANGST EN JE DIEPE GEHEIMEN

IK PROEF JE BITTERHEID EN BORSTEN

LAAT JE KONINKRIJK VERLOREN

Afvallige!

GEBEUREN UW VERLIES

LAAT DE SLANG VERNIETIGEN

JE KUNT VOOR ALTIJD DE STRIP

MAAR JE ONTSNAP JEZELF NIET

Niets is zieliger

Als een narcist die zichzelf haat

Hoor deze hymne van woede

Op je knieën!

Als guerrilla zou je mikken

Jij moordend tapijt

Verdwaald geraken!

Nu zingt het koor van verlies

Laat je ijskoude bloed bevriezen

Doof het brandende water voor altijd

Laat de bijl op het ravijn rijden

Eeuwenlang onder de sterren

jij verwelkt

ik leef

Hierdoor breekt het vlees onder het mes