Metropolitan Roots - Kromlek

Factitious mountains crown the plains

Yersinian symptoms sprawl like blains

Inversely proportional is kin to ken

The mature ΧΑΛΚΙΟΙΚΟΣ became like men

I call the blacksmith not to fade

Reside in patience on 11th grade

The iron era is yours to win

Mount the skylines an spawn your kin

Adamantine flush affects all veins

It is no longer mortal life that reigns

The magma core inside the termite hill

The gift of matter is open still

Downwards our deeds aspire

Upwards is our mind’s desire

Sidewards through eternal shadows of blue

Backwards into blur without any clue

Down below the marrow’s arid crust

Earthly veins get parched by rust

A hidden apprehension’s germination

The final seal if man’s determination

The more, the closer — the marrow got rude

An odd magnetism of solitude

While identity is made by alien reflection

I relocate my dot within the matrix section

Urban rooting without pullulation

A thousand strangers called «population»

Lone wolf temper within scores of sheep

The pool we’re drowning in will never seep

So I long for the roots of my city, so I dig for the origin ground

Where the lupa proved the triumph of pity

Lies a reason for that place to found

Birth-giver equals live-taker equals peacemaker equals god

Bone-setter equals life-fetter equals root-digger versus god

I will cure the plague by now — I will find myself somehow

Let me set this world aflame — down is up and you’re to blame

Nagebootste bergen bekronen de vlakten

Yersiniaanse symptomen verspreiden zich als blains

Omgekeerd evenredig is verwant aan ken

De volwassen werd als mannen

Ik bel de smid om niet te vervagen

Blijf geduldig in de 11e klas

Het ijzeren tijdperk is aan jou om te winnen

Monteer de skylines en spawn je verwanten

Adamantine flush beïnvloedt alle aderen

Het is niet langer het sterfelijk leven dat regeert

De magmakern in de termietenheuvel

De gave van de materie staat nog steeds open

Naar beneden streven onze daden

Naar boven is het verlangen van onze geest

Zijwaarts door eeuwige schaduwen van blauw

Achterwaarts in onscherpte zonder enig idee

Beneden onder de dorre korst van het merg

Aardse aderen worden uitgedroogd door roest

De kieming van een verborgen angst

Het laatste zegel als de vastberadenheid van de mens

Hoe meer, hoe dichterbij — het merg werd onbeleefd

Een vreemd magnetisme van eenzaamheid

Terwijl identiteit wordt gemaakt door buitenaardse reflectie

Ik verplaats mijn punt binnen de matrixsectie

Stedelijke beworteling zonder pullulation

Duizend vreemdelingen genaamd "bevolking"

Lone wolf humeur binnen tientallen schapen

Het zwembad waarin we verdrinken, zal nooit sijpelen

Dus ik verlang naar de wortels van mijn stad, dus ik graaf naar de grond van oorsprong

Waar de lupa de triomf van medelijden bewees

Er ligt een reden voor die plek om te vinden

Geboortegever is gelijk aan levendnemer is gelijk aan vredestichter is gelijk aan god

Bone-setter is gelijk aan life-fetter is gelijk aan root-digger versus god

Ik zal de plaag nu genezen - ik zal mezelf op de een of andere manier vinden

Laat me deze wereld in vuur en vlam zetten — omlaag is omhoog en jij bent de schuldige