Grim Omens - Kromlek

«Harken, o’kinsmen what I have to tell

The marsh realm is suffering from sinister spell

Come gather around the ember so bright

And listen to what has happened that night

Unknown paths to areas unseen

Surrounded by twilight, at heart kind of keen

Through tendrils like claws I made my way

Deities besides me tempting to stray

As I roamed through these woods of old

I felt there was something grim to unfold…»

Forlorn mortal now listen to my vow

An oath I swear as thy oldest foe

Just before the next full moon rise

We’ll celebrate thy tribe’s demise

For too long we’ve avoided a war

But now we’ll start it with barbaric roar

Fear the fall of the forthcoming night

Its end will be thy end alike!

O' powerful seer grant me thy charm

The rage of a bear that no one could harm

Ancient idols awake!

For I offer thee blood

Mortal lives I will take and drown them in mud!

With the sunset at the edge of the heel-stone

Let us summon by the marshland border

For the war god’s watching from his wood-throne

Thus we will obey this final order

Horror is mine… Bones I grind

The skull of thine… They won’t find

In my lair… My hidden cave

Thy despair!

My home — thy grave!

Blood gush I source — Bloodshed I force

«The only reason they left me alive

Is to announce that (at last) no one will survive

Beware of the shapes that in twilight creep

Grim omens that tell us we’re (already) in too deep…»

"Hoor, o'kinsmen wat ik te vertellen heb"

Het moerasrijk lijdt aan een sinistere betovering

Kom verzamelen rond de sintel zo helder

En luister naar wat er die nacht is gebeurd

Onbekende paden naar ongeziene gebieden

Omringd door schemering, in het hart een beetje enthousiast

Door ranken als klauwen baande ik mijn weg

Goden naast mij verleidelijk om af te dwalen

Terwijl ik door deze bossen van weleer dwaalde

Ik voelde dat er iets grimmigs te ontvouwen was...»

Verloren sterveling luister nu naar mijn gelofte

Een eed die ik zweer als uw oudste vijand

Net voordat de volgende volle maan opkomt

We zullen de ondergang van uw stam vieren

Te lang hebben we een oorlog vermeden

Maar nu beginnen we met barbaars gebrul

Vrees de val van de komende nacht

Zijn einde zal uw einde zijn!

O' machtige ziener, schenk me je charme

De woede van een beer die niemand kwaad kan doen

Oude idolen ontwaakt!

Want ik bied u bloed aan

Ik zal dodelijke levens nemen en ze in de modder verdrinken!

Met de zonsondergang aan de rand van de hielsteen

Laten we bij de moerassige grens oproepen

Voor de oorlogsgod die toekijkt vanaf zijn houten troon

Dus we zullen dit laatste bevel gehoorzamen:

Horror is van mij... Bones I grind

De schedel van jou... Ze zullen het niet vinden

In mijn hol... Mijn verborgen grot

Uw wanhoop!

Mijn thuis - uw graf!

Bloed guts ik bron — Bloedvergieten ik force

"De enige reden waarom ze me in leven hebben gelaten"

Is om aan te kondigen dat (eindelijk) niemand het zal overleven

Pas op voor de vormen die in de schemering kruipen

Grimmige voortekenen die ons vertellen dat we (al) te diep zitten...»