The Letter - Kristin Hersh

September 29th, 1984

Dear so and so

Gather me up because I’m lost

Or I’m back where I started from

I’m crawling on the floor

Rolling on the ground

I might cry, I won’t go home

So here’s the story

I am turning up in circles

And I’m spinning on my knuckles

Don’t forget that there are circles left undone

Very close to me

Forgive me.

Comfort me

I’m crawling on the floor

Rolling on the ground

There’s a blanket wrapped around my head

I’m moving in a line, it’s shaped like this

I’m

I’m holding in my breath, I have a room

Can you tell if I am lying?

Don’t forget that I’m living inside

The space where walls and floor meet

A box inside my chest

An animal stuffed with my frustration

Can you hear me?

Don’t forget that I’m alone when you’re away

You make me act like other people do

Forgive me

Comfort me

You comfort me

You make me die

I’m gonna cry

I won’t go home

Don’t kill the God of Sadness

Just don’t let her get you down

See, the man inside a book I read

Can’t handle his own head

So what the hell am I supposed to do?

I’d like to know how he died

My hands are shaking

Don’t you love me anymore?

I only need a person, keep my shoulders

Stand around, lie down

Move your hand above the floor

Gather me up because I’m lost

Or I’m back where I started from

I’m crawling on the floor

Rolling on the ground

I’m gonna cry

You look for me

Love, Kristin

P. S. Keep them coming

29 september 1984

Beste die en die

Verzamel me omdat ik verdwaald ben

Of ik ben weer terug waar ik begon

Ik kruip over de vloer

Rollend over de grond

Ik zou kunnen huilen, ik ga niet naar huis

Dus hier is het verhaal

Ik kom opdagen in kringen

En ik draai op mijn knokkels

Vergeet niet dat er cirkels ongedaan zijn gelaten

Heel dicht bij mij

Vergeef me.

Troost mij

Ik kruip over de vloer

Rollend over de grond

Er is een deken om mijn hoofd gewikkeld

Ik beweeg in een lijn, het heeft de vorm van dit

ik ben

Ik houd mijn adem in, ik heb een kamer

Kun je zien of ik lieg?

Vergeet niet dat ik binnen woon

De ruimte waar muren en vloer elkaar ontmoeten

Een doos in mijn borst

Een dier gevuld met mijn frustratie

Kan je me horen?

Vergeet niet dat ik alleen ben als je weg bent

Je laat me doen zoals andere mensen doen

Vergeef me

Troost mij

Je troost me

Je laat me doodgaan

Ik ga huilen

Ik ga niet naar huis

Dood de God van Verdriet niet

Laat haar je gewoon niet naar beneden halen

Kijk, de man in een boek dat ik lees

Kan zijn eigen hoofd niet aan

Dus wat moet ik in godsnaam doen?

Ik zou graag willen weten hoe hij stierf

Mijn handen trillen

Hou je niet meer van me?

Ik heb alleen een persoon nodig, houd mijn schouders

Sta erbij, ga liggen

Beweeg je hand boven de vloer

Verzamel me omdat ik verdwaald ben

Of ik ben weer terug waar ik begon

Ik kruip over de vloer

Rollend over de grond

Ik ga huilen

Je zoekt mij

Liefs, Kristin

P. S. Laat ze maar komen