Вместе с гитарой - Красная плесень

Ржавое солнце взошло в понедельник,

После дождливой и мерзкой недели,

Сны улетели в больничной палате,

Парень, что рядом, лежал на кровати.

Вместе с гитарой и мыслью о небе,

Он не дождался этого утра,

Вместе с гитарой и сахарной пудрой,

Он растворился в дождливой недели

Я просыпаюсь в холодном поту,

Отчётливо слышу его я голос.

Я ответить ему не могу,

Почему судьба была с ним сурова.

И он поёт мне песни свои,

Те которые он не допел.

Он поёт о несчастной любви,

И о том, что он так мало прожил.

Ржавое солнце взошло в понедельник,

После дождливой и мерзкой недели,

Сны улетели в больничной палате,

Парень, что рядом, лежал на кровати.

Вместе с гитарой и мыслью о небе

Он не дождался этого утра.

И в тишине от гнетущей потери

Я допою его песни.

De roestige zon kwam op op een maandag

Na een regenachtige en nare week,

Dromen vlogen weg in de ziekenhuiskamer,

De man naast hem lag op het bed.

Samen met de gitaar en de gedachte aan de lucht,

Hij wachtte niet op vanmorgen,

Samen met een gitaar en poedersuiker,

Hij loste op in een regenachtige week

Ik word wakker in het koude zweet

Ik hoor duidelijk zijn stem.

ik kan hem geen antwoord geven

Waarom het lot hem hard was.

En hij zingt zijn liedjes voor mij,

Degene die hij niet afmaakte.

Hij zingt over ongelukkige liefde,

En dat hij zo weinig leefde.

De roestige zon kwam op op een maandag

Na een regenachtige en nare week,

Dromen vlogen weg in de ziekenhuiskamer,

De man naast hem lag op het bed.

Samen met de gitaar en de gedachte aan de lucht

Hij wachtte niet op vanmorgen.

En in stilte van het beklemmende verlies

Ik zal zijn liedjes zingen.