Salomeh, Des Teufels Braut - Korova

Stolzes Weib meiner Traumdmmerungszeit,

Lodernde Herzen versengen faulend Fleisch.

Der Wein ist mein Schlssel zu Deinem fernen Reich,

Der glhend Lavainsel in einem Meer aus Eis.

Dunklifizierte Vulkangeburt,

Deine flammende Schnheit erregt meinen Trieb.

Tod und Derben versen unsre Pein,

Slomeh, fr immer soll Qual Glck uns sein.

Ich strecke mein Schwert in des Nordhimmels Nichts

Und der Teufel steigt herauf.

Herr meiner Freuden, ich liebe nicht nur Dich,

Fr meine Seele will ich Deine Braut.

Wonnestute, reite mein Horn,

Geibockifiziert geniee ich Dich.

In blutende Wunden ergiet sich mein Saft,

Vermischt sich mit Eiter von dem Du nun trinkst.

An braungelber Speise sollst Du Dich laben,

Schreie gedemtigt fr meine Lust.

Ich lebe sechs Stunden im Leibe Mephistos,

Darum schlucke den Phallus, der Dich schuf.

Der Traum ist verloschen, doch ich liege noch auf Dir,

Und Dein wahres Gesicht erscheint.

Slomeh, Du bist verkrppelt und ein kleines Kind,

Doch Du warst gut und bist jetzt tot.

Trotse vrouw van mijn droomschemering,

Vlammende harten verschroeien rottend vlees.

Wijn is mijn sleutel tot je verre koninkrijk,

Het gloeiende lava-eiland in een zee van ijs.

verduisterde vulkaangeboorte,

Je vlammende schoonheid wekt mijn drive op.

Dood en het ruwe vers onze pijn,

Slomeh, voor altijd zal onze kwelling geluk zijn.

Ik strek mijn zwaard in het niets van de noordelijke hemel

En de duivel staat op.

Heer van mijn vreugden, ik hou niet alleen van jou,

Voor mijn ziel wil ik je bruid.

Lieverd, rijd op mijn hoorn,

Ik geniet van je als een geit.

Mijn sap stroomt in bloedende wonden,

Vermengt zich met pus waaruit je nu drinkt.

Je zult je verfrissen met bruin-geel voedsel,

Schreeuwen vernederd voor mijn lust.

Ik leef zes uur in de schoot van Mephisto,

Dus slik de fallus in die jou heeft geschapen.

De droom is weg, maar ik lig nog steeds op je

En je ware gezicht verschijnt.

Slomeh, je bent kreupel en een klein kind,

Maar je was goed en nu ben je dood.