Spiegel - Kollegah

Sonnenstrahlen brechen durch die blattlosen Baumäste

Und zeichnen dämonische Schatten an Hauswände

Feinde um mich rum als wär ich Vito Corleone

Sie stechen von hinten zu wie Riesenskorpione

Aktuelle Faktenlage: Eigenes Umfeld Rattenplage

Engste Freunde fallen dir in den Rücken so wie Nackenhaare

Abnormaler Hass, ich würd Kalaschnikows in euren Visagen entladen

Doch das gäb mathematisch paar glatte Jahre

Wieder hintergangen, wieder ausgenutzt

Wieder abhacken, weitermachen, als obs mich nicht juckt

Nach außen Siegerlächeln, doch im Innern me­lan­cho­lisch

Wie die letzte Zigarette eines Kriegsverletzten

Habt mir den Glanz aus den Augen geraubt

Mich als menschlichen Bankautomaten missbraucht

Und irgendwann bedauert ihr das

Aus Enttäuschung wird Trauer

Und aus Trauer wird Hass

Und ich box in den Spiegel

Wieder mal den Kopf voller Kriege

Bang, Bang

Bruder, wenn der Glaube nicht wäre

Hielt ich mir den Lauf an die Schläfe

Bang, Bang

Einfach Blei durch die Stirn

Einfach Schluss, einfach weit weg von hier

Doch egal, was für Scheiße passiert

Ich bleib fixiert, fein justiert wie ein Sniper-Vi­sier

Bang

Immer weiter marschieren

Auch mit Seele voller Narben, detailreich verziert

Brüder lästern hinterm Rücken, es wird heiß diskutiert

Sie saugen meine Energie aus wie ein Twilight-Vampir

Mama, um mich rum nur Neid oder Gier

Abstand, ich finde Frieden nur alleine mit mir

Alles Heuchler, alles fake

Das Einzige hier, was am Ende bleibt, ist nur dieses weiße Papier

Und ich schriebe, um den Kopf freizukriegen

Frust abzubauen, Lust abzuhauen, begleitet von 'nem Schusswaffensound

Wollte für jeden nur das Beste, hatte gute Intentionen

Hab mehr Menschen hochgezogen als 'ne Ufoinvasion

Aber ihr habt mir den Glanz aus den Augen geraubt

Mich als menschlichen Bankautomaten missbraucht

Und irgendwann bedauert ihr das

Aus Enttäuschung wird Trauer

Und aus Trauer wird Hass

Und ich box in den Spiegel

Wieder mal den Kopf voller Kriege

Bang, Bang

Bruder, wenn der Glaube nicht wäre

Hielt ich mir den Lauf an die Schläfe

Bang, Bang

Und ich box in den Spiegel

Wieder mal den Kopf voller Kriege

Bang, Bang

Bruder, wenn der Glaube nicht wäre

Hielt ich mir den Lauf an die Schläfe

Bang, Bang

Einfach Blei durch die Stirn

Einfach Schluss, einfach weit weg von hier

Doch egal, was für Scheiße passiert

Ich bleib fixiert, fein justiert wie ein Sniper-Vi­sier

Bang

Zonnestralen breken door de bladloze boomtakken

En teken demonische schaduwen op huismuren

Vijanden om me heen alsof ik Vito Corleone ben

Ze steken van achteren als gigantische schorpioenen

Actuele feiten: Eigen omgeving rattenplaag

Beste vrienden steken je in de rug als haren in je nek

Abnormale haat, ik zou Kalasjnikovs in je mokken lossen

Maar dat zou wiskundig gezien een paar vlotte jaren opleveren

Opnieuw verraden, opnieuw uitgebuit

Hak weer af, ga door alsof het me niet kan schelen

De glimlach van een winnaar van buiten, maar melancholisch van binnen

Als de laatste sigaret van een door oorlog gewonde man

Je hebt de glans uit mijn ogen gehaald

Gebruikte mij als een menselijke geldautomaat

En uiteindelijk krijg je er spijt van

Teleurstelling verandert in verdriet

En verdriet verandert in haat

En ik box in de spiegel

Hoofd weer vol oorlogen

bang bang

broeder, als het niet voor het geloof was

Ik hield het vat tegen mijn slaap

bang bang

Gewoon door het voorhoofd leiden

Net voorbij, gewoon ver weg van hier

Maar wat er ook gebeurt

Ik blijf gefixeerd, nauwkeurig afgesteld als het zicht van een sluipschutter

knal

Blijf marcheren

Ook met een ziel vol littekens, rijkelijk versierd

Broers roddelen achter hun rug, er wordt hevig over gedebatteerd

Ze zuigen mijn energie op als een vampier in de schemering

Mam, alleen afgunst of hebzucht om me heen

Afstand, ik vind alleen rust alleen met mezelf

Allemaal hypocrieten, allemaal nep

Het enige dat hier aan het einde overblijft, is alleen dit witboek

En ik schreef om mijn hoofd leeg te maken

Om frustratie te verlichten, te vluchten, vergezeld van het geluid van een geweer

Wilde het beste voor iedereen, had goede bedoelingen

Meer mensen opgevoed dan een UFO-invasie

Maar je nam de glans uit mijn ogen

Gebruikte mij als een menselijke geldautomaat

En uiteindelijk krijg je er spijt van

Teleurstelling verandert in verdriet

En verdriet verandert in haat

En ik box in de spiegel

Hoofd weer vol oorlogen

bang bang

broeder, als het niet voor het geloof was

Ik hield het vat tegen mijn slaap

bang bang

En ik box in de spiegel

Hoofd weer vol oorlogen

bang bang

broeder, als het niet voor het geloof was

Ik hield het vat tegen mijn slaap

bang bang

Gewoon door het voorhoofd leiden

Net voorbij, gewoon ver weg van hier

Maar wat er ook gebeurt

Ik blijf gefixeerd, nauwkeurig afgesteld als het zicht van een sluipschutter

knal