Ich geb es auf - Knorkator

Stummer Tanz aus Licht und Staub,

Seiten fallen aus dem Buch,

blasser Schein woran ich glaub,

hab vergessen, was ich such.

Kein Gedanke regt sich mehr,

meinen Körper spür ich nicht,

und die Stille legt sich schwer

auf mein steinernes Gesicht.

Ich verharre regungslos,

müde vom Vorhandensein,

ist der Raum unendlich groß,

oder bin ich nur so klein?

Ist die Zeit davongerast,

oder blieb sie einfach stehn?

Ist da gar nichts rings umher,

oder kann ich nichts mehr sehn?

Ich geb es auf,

ich schaff es nicht,

ich schließ die Tür,

und lösch das Licht.

Ich habs versucht,

es soll nicht sein,

ich leg mich hin,

und schlafe ein.

Ich geb es auf.

Welkes Blatt auf morschem Holz,

feuchtes Moos auf kaltem Stein,

weißer Schnee auf blasser Haut…

Weiter fällt mir nichts mehr ein.

Also leg ich fort den Stift,

les die Worte noch einmal,

ganz so übel ist es nicht,

aber auch nicht grad genial.

Ich geb es auf,

ich schaff es nicht,

ich schließ die Tür,

und lösch das Licht.

Ich habs versucht,

es soll nicht sein,

ich leg mich hin,

und schlafe ein.

Ich geb es auf.

Er gibt es auf,

er schafft es nicht,

er schließt die Tür,

und löscht das Licht.

Er hats versucht,

es soll nicht sein,

er legt sich hin…

Ich geb es auf,

ich schaff es nicht,

ich schließ die Tür,

und lösch das Licht.

Ich habs versucht,

es soll nicht sein,

ich leg mich hin,

und schlafe ein.

Ich geb es auf.

(Dank an caeze für den Text)

stille dans van licht en stof,

pagina's vallen uit het boek

bleke gloed in wat ik geloof

Ik ben vergeten wat ik zoek.

Geen gedachten meer roeren

Ik voel mijn lichaam niet

en de stilte is zwaar

op mijn stenen gezicht

ik blijf roerloos

moe van het bestaan

de ruimte is oneindig

of ben ik gewoon zo klein?

Is de tijd verstreken?

of stond ze gewoon stil?

Is er niets in de buurt,

of kan ik niets meer zien?

ik geef het op

ik kan het niet

ik doe de deur dicht

en doe het licht uit.

Ik heb geprobeerd,

het zou niet moeten zijn,

Ik ga slapen,

en in slaap vallen.

Ik geef het op.

verdord blad op verrot hout,

nat mos op koude steen,

witte sneeuw op een bleke huid...

Ik kan niets anders bedenken.

Dus ik legde de pen neer

lees de woorden nog eens

het valt wel mee

maar ook niet geweldig.

ik geef het op

ik kan het niet

ik doe de deur dicht

en doe het licht uit.

Ik heb geprobeerd,

het zou niet moeten zijn,

Ik ga slapen,

en in slaap vallen.

Ik geef het op.

Hij geeft het op

hij zal het niet halen,

Hij sluit de deur,

en doe het licht uit.

Hij probeerde

het zou niet moeten zijn,

hij gaat liggen...

ik geef het op

ik kan het niet

ik doe de deur dicht

en doe het licht uit.

Ik heb geprobeerd,

het zou niet moeten zijn,

Ik ga slapen,

en in slaap vallen.

Ik geef het op.

(met dank aan caeze voor de tekst)