Фантомы - ХОРС, HABAL

Обратимся в пепел и пустит нас ветер скитаться по миру

Увидим, как в многоэтажных погостах разбросаны люди по макро могилам

Увидим ни больше, ни меньше самих же себя в отражение

Я преобразил свою жизнь в сатиру, ради того, чтоб слиться с окружением

Ноль эмоций на лице, как универсальный от людей рецепт

Под прессом атмосферы не дышу давно, словно навожу на жертву прицел

Отдавай должок за подаренный шарм, Богом одарённый, красивый покойник

Куда бы ни рвалась из лимба душа, её за ручку проведут путями окольными

По местностям, что до боли знакомы, но ведь не чувствую боли

Лежу пусть среди червей и корней, но смотреть не научился проблемам в корень

Говоришь, свободен, как ветер в поле, но свободен от свободы как герой

антиутопий

Вечно с улыбкой и вечно доволен, хоть страхом набитый и смертью наполнен

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Ростовые куклы, в костюмы из мяса наспех упакованные

Командные пункты в голове, мы с собой сами не знакомые

Повсюду маски, даже в зеркале, город-сад райский звал всех наверх,

Но в низах навек по костям забег, пока зяблый мрак не коснулся век

Как и ты, не знаю, кто я такой, в переходе стою с протянутой рукой

Только не дрогнул ни один нерв на лице, когда я собирал с попрошаек процент

Иллюзия выбора — точки на зариках, ход твой внезапный тут знали заранее

Лишь перед самым концом сообщат тебе чьё и зачем выполнял ты задание

Заблудившийся в тумане когнитивных искажений

Чьих-то смелых ожиданий, кем-то принятых решений

Сорвав с истины семь оболочек, режешь восьмую, под ней протыкая девятую

Там, на самой глубине ты и твоя крю, все привязаны к якорю

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Не знаю кто и где мы, не знаю кто и где мы,

Но никто не опоздает, никто не придёт первым

Не знаю где и кто мы, не знаю где и кто мы,

Но человека нет давно здесь, есть только фантомы

Laten we tot as veranderen en de wind over de wereld laten dwalen

We zullen zien hoe mensen verspreid zijn over macrograven op kerkhoven met meerdere verdiepingen

We zullen niet meer of minder zien dan onszelf in reflectie

Ik transformeerde mijn leven in een satire om op te gaan in de omgeving

Geen emoties op het gezicht, als universeel recept van mensen

Ik adem al een lange tijd niet meer onder de druk van de atmosfeer, alsof ik een vizier op het slachtoffer richt

Breng hulde aan het geschenk van charme, door God begaafde, knappe dode

Overal waar de ziel uit het voorgeborchte snelt, zal het via een omweg worden geleid door het handvat

In gebieden die pijnlijk bekend zijn, maar ik voel geen pijn

Laat me tussen wormen en wortels liggen, maar ik heb niet geleerd problemen bij de wortel te bekijken

Je zegt vrij als de wind in het veld, maar vrij van vrijheid als een held

dystopisch

Eeuwig met een glimlach en eeuwig tevreden, ook al vervuld van angst en dood

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen

Levensgrote poppen, haastig verpakt in vleespakken

Commandoposten in het hoofd, we kennen onszelf niet

Overal maskers, zelfs in de spiegel, de stadstuin van het paradijs riep iedereen naar boven,

Maar in de bodem voor altijd rennend langs de botten, totdat de kille duisternis de oogleden raakte

Net als jij weet ik niet wie ik ben, in de gang sta ik met uitgestrekte hand

Alleen geen enkele zenuw op mijn gezicht kromp ineen toen ik een percentage van bedelaars verzamelde

Illusie van keuze - stippen op de dageraad, je plotselinge zet was hier van tevoren bekend

Pas voor het einde zullen ze je vertellen van wie en waarom je de taak hebt uitgevoerd

Verdwaald in de mist van cognitieve vervormingen

Iemands gewaagde verwachtingen, iemands beslissingen

Nadat je zeven schelpen van de waarheid hebt gescheurd, sneed je de achtste af en doorboort de negende eronder

Daar, in de diepte, zijn jij en je bemanning allemaal vastgebonden aan een anker.

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen

Ik weet niet wie en waar we zijn, ik weet niet wie en waar we zijn,

Maar niemand komt te laat, niemand komt eerst

Ik weet niet waar en wie we zijn, ik weet niet waar en wie we zijn,

Maar een mens is hier al lang niet meer, er zijn alleen maar fantomen