Validare - Keed

Și încă-mi amintesc cum mi s-a făcut frică și greață

Când mama m-a gonit de acasă

Uneori plângeam pe ascuns că nimeni nu credea

În mine, o perioadă n-a crezut nici ea

Mi-aș fi dorit să înțeleg mult mai devreme, libertatea

N-am vrut s-o cunosc, dar m-a întărit singurătatea

Hustlin, Danemarca, Anglia unde erau toți banii, dar fericirea nu venea

Atunci am înțeles, degeaba ai totul

Material vorbind, dacă nu-ți găsești locu'

Eram pur și simplu împotriva lumii

Singur!

Spiritual vorbind, moartea pasiunii

Mult prea slab, să controlez puterea

Mult prea mic, să înțeleg durerea

Și pur și simplu nu eram în stare

Să am răbdare, eram grăbit și obsedat de validare

De la prieteni, de la oamenii din muzică

De la tineri, de la părinți și de la mine

Simțeam că tre' să fiu o prezență unică

Voiam s-o ard ca-n clipuri, voiam să fiu ca-n filme

Dar peste tot, unde mergea și indiferent ce încerca

Nereușita însoțea această cioară, în bula mea

Voiam să fiu un leader, să devin cineva

Voiam să, voiam să, voiam… (pe dracu să mă ia)

Te așteptai să-ți rupă capu' un refren acuma, este?

Numa' că ăsta nu-i un single, i-o poveste

O poveste reală, cioară, un om ca tine, cioară

Ce de atâtea ori a luat-o de la cap și-a dat-o-n bară

Cum ziceam, când treceau anii, B

Și am înțeles de ce oriori, îs capabili oamenii!

Am început să cunosc panica și anxietatea

Depresia, am vrut să mă împrietenesc cu moartea

Toți săracii ăia din capu' meu nu mai tăceau odată

Câteodată se strângeau toți odată laolaltă

Nu ești bun de nimic, nu ești special cu nimic

Nici diferit, stai liniștit, că n-ai nimic de oferit

Vrei s-ajuți, tu să faci, tu să apari și s-o repari

Tu ce nu e de reparat, oamenii-s de neschimbat

Da!

Și oricum, asta-i cardeala ta

Știm cu toții că te gândești doar la persoana ta

Până am realizat că tot ce tre' să fac, e să fiu, io!

Sus, jos, moralu' ca un yoyo

Și m-am îmbrățișat cu psihoze, cu depresii

Filozofii ruginite pe hârtii și letargii

Până-n-tro zi când m-a pocnit

Un feeling retardat și am zâmbit

M-am uitat lung în viitor și am țintit

E uite fix atunci l-am inventat pe Keed!

Trebuia să reușesc, că știi tu vorba, yolo!

Dar cel mai greu nu-i să ajungi, e să rămâi acolo

Sus, unde atât de mulți au tras, să ajungă puțini au ajuns

Și mult mai puțini, decât, puținul au rămas

Da, chiar și după ce obții validare

Sentimentul ăsta ca un ghimpe-n coaste, nu dispare

Vrei și mai sus, și mai mult și ce rămâne de făcut

După ce-ai obținut ce-a fost de obținut?

En ik herinner me nog hoe bang en ziek ik was

Toen mijn moeder me het huis uit schopte

Soms huilde ik stiekem omdat niemand geloofde

Een tijdje geloofde ze ook niet in mij

Ik wou dat ik vrijheid veel eerder begreep

Ik wilde haar niet ontmoeten, maar de eenzaamheid sterkte me

Hustlin, Denemarken, Engeland waar al het geld was, maar het geluk kwam niet

Toen begreep ik het, je hebt alles voor niets

Materieel gezien, als je je plek niet kunt vinden'

Ik was gewoon tegen de wereld

Enkel!

Geestelijk gesproken, de dood van passie

Veel te zwak om de kracht te beheersen

Veel te jong om de pijn te begrijpen

En ik had er gewoon geen zin in

Wees geduldig, ik had haast en was geobsedeerd door validatie

Van vrienden, van mensen in de muziek

Van jongeren, van ouders en van mij

Ik voelde dat ik een unieke aanwezigheid moest zijn

Ik wilde het branden zoals in de clips, ik wilde zijn zoals in de films

Maar overal, waar hij ook ging en wat hij ook probeerde

Mislukt vergezelde deze kraai, in mijn bubbel

Ik wilde een leider zijn, iemand worden

Ik wilde, ik wilde, ik wilde... (neuk me)

Je verwachtte dat een refrein nu je hoofd zou breken, nietwaar?

Behalve dat dit geen single is, het is een verhaal

Een waargebeurd verhaal, kraai, een man zoals jij, kraai

Hoe vaak heeft hij het niet van zijn hoofd gehaald en het verprutst

Zoals ik al zei, naarmate de jaren verstreken, B

En ik begreep waarom mensen soms capabel zijn!

Ik begon paniek en angst te kennen

Depressie, ik wilde vriendschap sluiten met de dood

Al die arme mensen in mijn hoofd hielden voor één keer niet hun mond

Soms kwamen ze allemaal bij elkaar

Je bent nergens goed in, je bent nergens speciaal in

Niet anders, blijf kalm, want je hebt niets te bieden

Je wilt jezelf helpen, dat doe je, je komt opdagen en repareert het

Je kunt niet gerepareerd worden, mensen zijn onvervangbaar

Ja!

En hoe dan ook, dat is jouw kaart

We weten allemaal dat je alleen aan jezelf denkt

Totdat ik besefte dat ik alleen maar hoef te zijn, yo!

Omhoog, omlaag, moralu' als een jojo

En ik omarmde psychose, depressie

Filosofieën roestig op papier en lethargie

Tot op een dag dat het me raakte

Een achterlijk gevoel en ik glimlachte

Ik keek lang in de toekomst en mikte

Dat klopt, toen heb ik Keed uitgevonden!

Ik moest het maken, weet je, yolo!

Maar het moeilijkste is om er niet te komen, het is om daar te blijven

Hoog, waar zovelen hebben geschoten, hebben maar weinigen bereikt

En veel minder dan de weinige die nog over waren

Ja, zelfs nadat u validatie heeft ontvangen

Dit gevoel als een doorn in het oog gaat maar niet weg

U wilt nog hoger, en meer, en wat er nog moet gebeuren

Nadat je kreeg wat er te krijgen was?