Sieve - Katie Dey

I know to you my soul is nothing more than a mirage

You could see through it if you’re looking hard enough

I get depressed when that’s all i can think about

I could live inside my head, suppressed

Let loneliness get loud and proud

But as I get older, the answer reveals itself, a sieve

A constant repetition of forgive, forget, forgive, forget

My love is in the sonic residue of memories

The melting notes from shaky throats thrown over balconies

Reverberating, bellowing, throbbing in my skin

From diaphragm to diaphragm to input, output, input, output, in

Though I get stronger the longer I know my heart to be a sieve

I still need constant affirmations to just live, just live, just live, just live

When I look closer, the patterns repeat themselves and shift

An endless reflection of a gift

As we grow longer or slowly unfold ourselves, a wish

Of moving closer to a place for us to live

Ik weet dat voor jou mijn ziel niets meer is dan een luchtspiegeling

Je zou er doorheen kunnen kijken als je goed genoeg zoekt

Ik word depressief als dat het enige is waar ik aan kan denken

Ik zou in mijn hoofd kunnen leven, onderdrukt

Laat eenzaamheid luid en trots worden

Maar naarmate ik ouder word, onthult het antwoord zichzelf, een zeef

Een constante herhaling van vergeven, vergeten, vergeven, vergeten

Mijn liefde zit in de geluidsresten van herinneringen

De smeltende tonen van trillende kelen die over balkons worden gegooid

Weerkaatsend, brullend, kloppend in mijn huid

Van diafragma tot diafragma tot invoer, uitvoer, invoer, uitvoer, in

Hoewel ik sterker word, hoe langer ik weet dat mijn hart een zeef is

Ik heb nog steeds constante bevestigingen nodig om gewoon te leven, gewoon te leven, gewoon te leven, gewoon te leven

Als ik beter kijk, herhalen de patronen zich en verschuiven ze

Een eindeloze weerspiegeling van een geschenk

Naarmate we langer worden of onszelf langzaam ontvouwen, is een wens

Om dichter bij een plek te komen waar we kunnen wonen