По Приколу - Каста, Влади

Мне все неинтересно как-то стало,

Подрыва нет, азарта что-ли мало.

Раньше еду бывало и кто-то подрезает,

Я догоню и лезу бить еб*ло за это.

Бл* вот оху*вший, я ж нормально езжу.

Подрежу его тоже и в окно суну в рожу.

А щас вот подрезает, ну я приторможу,

Че-нибудь скажу ему следом и дальше спокойно еду.

Потому что, надоело, а может лень.

Вот это каждый день надо что-то делать.

У меня все есть две машины, жена, малые два пацана да

«Че еще надо?»

Ну не то, что я прям упал духом,

Вот мне в кайф в администрации над всякой мр*зью измываться.

Во все проникаю, на постой пробиваю,

Ну или не пробиваю — это кайф.

Я глумлюсь над этими сволочами, насквозь их вижу.

Начальников корчат — сами ж*пу лижут.

Заеб*ваю их по телефону, щемлю в кабинетах, в холлах.

Вот это мне по-приколу.

Припев:

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

Не, ну это — прикол жесткий.

Ну вот так подумать, если по-философски.

«То к чему тогда все?»

Я ж говорю: раньше какой-то Вася подрежет я иду еб*шить.

Всегда наводил движенье с азартом:

Туда-сюда, братва, варианты.

Уже тридцать два.

Не интерсно, не бодряково.

«Вот вы, пишите песни!

Ну по-приколу!»

Припев:

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

По-приколу.

Да…

Alles werd me op de een of andere manier oninteressant,

Er is geen ondermijning, er is weinig opwinding.

Vroeger was er eten en iemand snijdt het aan,

Ik zal het inhalen en klimmen om het verdomme voor te zijn.

Verdomme, ik rij normaal.

Ik snij hem ook en steek hem door het raam in zijn gezicht.

En nu het snijden, nou, ik zal vertragen,

Ik zal hem na hem iets vertellen en dan ga ik rustig verder.

Omdat ik moe ben, of misschien lui.

Dit is iets om elke dag te doen.

Ik heb allemaal twee auto's, een vrouw, twee kleine jongens, ja

"Wat heb je nog meer nodig?"

Nou, niet dat ik gewoon de moed verloor,

Het is een sensatie voor mij in de administratie om allerlei onzin te bespotten.

Ik penetreer alles, ik breek door voor een wachttijd,

Nou, of ik breek niet door - het is een sensatie.

Ik lach naar deze klootzakken, ik kijk er dwars door heen.

De bazen kronkelen - ze likken zelf f * n.

Ik neuk ze aan de telefoon, knijp ze in kantoren, in gangen.

Dit is wat ik leuk vind.

Refrein:

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Nee, nou, dit is een moeilijke grap.

Nou, denk zo, zij het filosofisch.

'Waarom is het dan allemaal?'

Nou, ik zeg: voor sommige Vasya-sneden, ga ik neuken * naaien.

Hij leidde de beweging altijd met passie:

Heen en weer, jongens, opties.

Al tweeëndertig.

Niet interessant, niet pittig.

“Hier ben je, schrijf liedjes!

Nou, het is leuk!"

Refrein:

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Voor de lol.

Ja…