Le compteur - Karkwa

Comme les routes cassent sous nos roues

Je sens que le temps passe sur ce qui m’entoure

Plus que sur moi-même

Pendant que tout le monde parle, dans la cour

Pendant que les enfants chassent les vieux au pas lourd

Mois, je ne vois rien, inconscient, de courir sur les mains

Déjà, plonger à demain

Comme les craqués qui dansent

Sans savoir que l’heure avance

Sur des grands cheveux blancs, en cavale

Viennent les vieux tourments

De l’idéal

Pour questionner mon coeur

Le bal

Du «Je serais mieux ailleurs?»

La peur

De ne pas pouvoir m’y faire

Trop tard

Pour revenir en arrière

Comme les craqués qui dansent

Sans savoir que l’heure avance

Comme les craqués qui dansent

Sans savoir que l’heure avance

Comme les craqués qui dansent

Terwijl de wegen onder onze wielen breken

Ik voel de tijd verstrijken aan mijn omgeving

Meer dan ikzelf

Terwijl iedereen praat, in de tuin

Terwijl de kinderen de oude stalken

Maand, ik zie niets, bewusteloos, rennend op handen

Nu al, duik naar morgen

Zoals de scheuren die dansen

Zonder te weten dat de klok tikt

Op groot wit haar, op de vlucht

Kom de oude kwellingen

van het ideaal

Om mijn hart te bevragen

Bal

Van "Ik zou ergens anders beter af zijn?"

De angst

Van er niet mee om kunnen gaan

Te laat

Terug gaan

Zoals de scheuren die dansen

Zonder te weten dat de klok tikt

Zoals de scheuren die dansen

Zonder te weten dat de klok tikt

Zoals de scheuren die dansen