вТыкал 2.0 - КАПА

Сутулится улица, рушатся надежды

Отличить шлюху по комплекту одежды.

Между них как штрих нарисовался жених

На мягких лапах и тут же оставил одних.

Из «туарега"бегал за колумбийским «снегом»

На репаных под шпеком план под веко,

В обтяг треник, на башке сраный веник,

Прикрыт степ-бэком, вот тебе модный калека.

В салоне саб пердит трэпом из свэга,

Очередной хит, в реале помоев телега.

Я из двадцатого века, и для меня это дико.

Улица не воспитала этих дебилов-амиго.

Это премьер-лига, типо у них нет изъяна,

По херу что в башке, в бубен бьёт обезьяна.

Вот такие пейзажи из окна экипажа,

Едем дальше, гаже не видел я эпатажа.

Припев:

Взрываем, лечим, курим, по району рулим,

Вот она — моя Самара.

Делать нечего в парке вечером,

Мусора, как влюблённая пара.

В воскресение суета, движение,

Времени не тратим мы даром.

И таксист везёт меня, как министра,

До дома из местного бара.

Взрываем, лечим, курим, по району рулим,

Вот она — моя Самара.

Делать нечего в парке вечером,

Мусора как влюблённая пара.

В воскресение суета, движение,

Времени не тратим мы даром.

И таксист везёт меня, как министра,

До дома из местного бара.

Не плачь, мальчик, если отловил панчей,

На микрофоне я, как кровожадный команчи.

Мы — как на ранчо стрелки в пыльном пончо.

Тот, кто выстрелит раньше, тот и прикончит.

Вот тебе new school от матёрых акул,

Караси тягались не по силам — вообще, караул.

Я их куплетом нагнул, облокотив на стул,

Отымел как хотел, как партию в пул.

Кассет копии были моим пособием,

Первые строки дёрнули, будто наркота опиум.

Это время утопий, на том этапе

В хип-хопе не было заносчивых япи.

Был дух старой школы, свои приколы,

В тачках магнитолы, кросы для баскетбола,

Пиво — не херши-кола, в «Беломоре"солома.

Отвечаю за слово, мне это всё знакомо.

Припев:

Взрываем, лечим, курим, по району рулим,

Вот она — моя Самара.

Делать нечего в парке вечером,

Мусора, как влюблённая пара.

В воскресение суета, движение,

Времени не тратим мы даром.

И таксист везёт меня, как министра,

До дома из местного бара.

Взрываем, лечим, курим, по району рулим,

Вот она — моя Самара.

Делать нечего в парке вечером,

Мусора как влюблённая пара.

В воскресение суета, движение,

Времени не тратим мы даром.

И таксист везёт меня, как министра,

До дома из местного бара.

Капа — Втыкал 2.0.

Февраль, 2016.

De straat is aan het wankelen, de hoop brokkelt af

Onderscheid een hoer aan een stel kleren.

Tussen hen, als een slag, trok de bruidegom

Op zachte pootjes en meteen met rust gelaten.

Van de "Toeareg" rende ik achter de Colombiaanse "sneeuw" aan

Op rapen onder het spek, een plan onder het ooglid,

In een strak sweatshirt, op het hoofd een verdomde bezem,

Bedekt met stap terug, hier is een modieuze kreupele voor jou.

In de cabine scheten de onderzeeër met een swag-val,

Weer een hit, in het echt een slobberkar.

Ik kom uit de twintigste eeuw, en voor mij is het wild.

De straat heeft deze amigo-idioten niet opgevoed.

Het is de eredivisie, alsof ze geen gebrek hebben

In godsnaam, een aap slaat op een tamboerijn.

Dit zijn de landschappen vanuit het koetsraam,

Laten we verder gaan, ik zag de schandaligheid niet.

Refrein:

We blazen op, behandelen, roken, rijden door het gebied,

Hier is ze - mijn Samara.

's Avonds niets te doen in het park

Vuilnis, als een verliefd stel.

Op zondag, ijdelheid, beweging,

We verspillen geen tijd.

En de taxichauffeur rijdt me als een minister,

Naar het huis van de plaatselijke bar.

We blazen op, behandelen, roken, rijden door het gebied,

Hier is ze - mijn Samara.

's Avonds niets te doen in het park

Vuilnis als een verliefd stel.

Op zondag, ijdelheid, beweging,

We verspillen geen tijd.

En de taxichauffeur rijdt me als een minister,

Naar het huis van de plaatselijke bar.

Huil niet, jongen, als je stoten hebt opgevangen,

Op de microfoon ben ik als een bloeddorstige Comanche.

We zijn als schutters op een ranch in een stoffige poncho.

Degene die als eerste schiet, is klaar.

Hier is een nieuwe school voor je van doorgewinterde haaien,

Carp concurreerde boven hun kracht - in het algemeen de bewaker.

Ik boog ze in een couplet, leunend op een stoel,

Geneukt zoals hij wilde, zoals een feestje in het zwembad.

Cassettekopieën waren mijn toelage,

De eerste regels trilden als de drug opium.

Dit is de tijd van utopieën, in dat stadium

Er waren geen arrogante yapi's in hiphop.

Er was de geest van de oude school, hun grappen,

Autoradio's, basketbalkruizen,

Bier is geen Hershey Cola, in Belomor is het stro.

Ik antwoord voor het woord, ik weet dit allemaal.

Refrein:

We blazen op, behandelen, roken, rijden door het gebied,

Hier is ze - mijn Samara.

's Avonds niets te doen in het park

Vuilnis, als een verliefd stel.

Op zondag, ijdelheid, beweging,

We verspillen geen tijd.

En de taxichauffeur rijdt me als een minister,

Naar het huis van de plaatselijke bar.

We blazen op, behandelen, roken, rijden door het gebied,

Hier is ze - mijn Samara.

's Avonds niets te doen in het park

Vuilnis als een verliefd stel.

Op zondag, ijdelheid, beweging,

We verspillen geen tijd.

En de taxichauffeur rijdt me als een minister,

Naar het huis van de plaatselijke bar.

Capa - Vastgelopen 2.0.

februari, 2016.