Сука - КАПА, Картель

Не то время, не та жизнь, думаешь сам.

Не верь словам, что сказаны устами суки.

Ты ранишь руки о стакан, по водке в хлам,

Оставил там часть сердца на поруки.

Слухи ходят, и будь уверен, их не с ветром носит,

Пиздеж, бля, в моде, с кого тут спросишь?

Хочешь дам совет?

Не ведись на золото,

Ведь если было жарко, значит будет холодно.

Зажало плотняком, не знаешь толком:

Пойти в комок за бухлом, или взвыть же волком.

Умолкни!

Слышь, здесь понт корявый,

Кенты гудят по баням, а ты все бредишь лярвой.

Та сука уж давно кого-то окрутила,

А ты ей письма шлешь с шедеврами Шекспира.

А мы все там же в кабаке, гудим по водке,

Где из динамиков звучат всё те же пленки.

Хуй ли забился в угол?

По жизни время мало!

Встал на ноги, пошел и расколол ебало!

Че жалко стало?

Распустил бля нюни,

Да этой суке каждый третий в рожу плюнет!

Как говорится, не суди, и будешь не судим,

Ведь я все так же употребляю никотин.

И нету истин, в пизду каноны,

Ты слезы льешь, а я кручу патроны.

Пацаны базарят, ты ведёшься как дешевка,

Внутри говно, блестит лишь упаковка.

Ты че то гонишь, помнишь, говорил, что я твой кореш?

Из-за куска пизды ты сам себя позоришь!

Короче слышь, я наводил тут справки,

И за тебя сказали мне знакомые все сявки.

Мол в хате ее вянут цветы и водка стынет,

А я приду и дам пизды вам по синей дыне!

Совсем теряешь башню, на последний лавандос,

Тебе неважно, ты придешь к ней с букетом пышных роз.

Помнишь, как на падике пили дешевый виски?

Я был самым близким, а теперь в черном списке.

Скажи, кто открыл с грязным бельем кейс,

Кто это берет билеты на другой рейс?

Конкретно говорю, я ни на че не намекал,

Плесни в бокал, чтоб я до талого лакал!

Втыкал, бухал, втыкал, позвал тебя за стол,

Не надо бычить, упираясь рогами в пол.

Среди кошелок, которых ты нашел и шоркал,

Ты помнишь, как их всех дешевый алкоголь торкал?

Движуха по синей дыне, по пьяни на диване,

Просыпаюсь по утрам и не видишь дна в стакане.

С утряка долбили втрояка, теперь особняком

С ней ты, подумай, че будет у вас потом?

Старик плохие вести, в обшарпанном подъезде,

Рот ее знакомый поц, как вездеход объездил!

Ты можешь мне не верить, но скажи своей невесте,

Она легко ведется, коли залить грамм двести.

Нутром почувствуй ярость слов, несущих кару,

Что встретит тебя и превратит твою жизнь в кошмар!

Падаешь вниз, если слабость — твоё призвание.

Терпеть не в состоянии вид ужасом искаженных лиц.

На плечи давит груз, порой надежда лечит,

Порой она ласкает слух, но испускает дух.

Будешь силен и смел, чтобы жить, секунды тают.

Они проникают в тебя, как сотни отравленных стрел.

Времени мало.

Ты ловишь взгляды, палишь оскалы,

И это не сон, это всего лишь новый день настал.

Лживые твари лопочут бред, я презираю их.

Жизнь сгущает краски, небо меняет цвет.

Как меланхолии всплеск, резко на психику давит,

С треском вышиб блеск грез, ведь вокруг явь!

В финале триумф или прощальный стон,

Много дорог ведут к тому, что видим мы все сквозь сон…

Niet die tijd, niet dat leven, denk je bij jezelf.

Geloof de woorden die door de lippen van een teef worden gesproken niet.

Je hebt je handen bezeerd aan een glas, aan wodka in de vuilnisbak,

Ik heb daar een deel van mijn hart achtergelaten op borgtocht.

Er doen geruchten de ronde, en zorg ervoor dat ze niet met de wind meegedragen worden,

Pizdezh, verdomme, is in de mode, aan wie vraag je het?

Wil je wat advies?

Val niet voor goud

Immers, als het warm was, dan zal het ook koud zijn.

Vastgeklemd door een timmerman, je weet het eigenlijk niet:

Ga naar het bal voor drank, of huil als een wolf.

Hou je mond!

Hé, hier is de show onhandig,

De Kents zoemen rond de baden, en je bent nog steeds gek op de larve.

Die teef heeft al heel lang iemand verpest,

En je stuurt haar brieven met de meesterwerken van Shakespeare.

En we zijn allemaal daar in de taverne, zoemend over wodka,

Waar dezelfde banden uit de speakers klinken.

Hui ineengedoken in een hoek?

Er is weinig tijd in het leven!

Opgestaan, ging en split de fuck!

Wat werd jammer?

Ontslagen verdomde verpleegsters

Ja, elke derde teef zal in het gezicht spugen!

Zoals ze zeggen, oordeel niet, en je zult niet geoordeeld worden,

Ik gebruik tenslotte nog steeds nicotine.

En er zijn geen waarheden, fuck de canons,

Jij huilt en ik verdraai de patronen.

De jongens zijn bazaar, je gedraagt ​​je als een goedkope,

Shit van binnen, alleen de verpakking glanst.

Rij je ergens mee, weet je nog, je zei dat ik je hulpje was?

Door een stuk kut maak je jezelf te schande!

Kortom, luister, ik heb hier navraag gedaan,

En mijn kennissen vertelden me alle woorden voor jou.

Zoals in haar hut verdorren de bloemen en wordt de wodka koud,

En ik zal komen en je kutjes geven voor blauwe meloen!

Je verliest de toren volledig, voor de laatste lavando's,

Het maakt u niet uit, u komt bij haar met een boeket weelderige rozen.

Weet je nog hoe ze goedkope whisky dronken op de padik?

Ik was de dichtstbijzijnde, en nu sta ik op de zwarte lijst.

Vertel me wie de koffer met vuil linnen heeft geopend,

Wie neemt er tickets voor een andere vlucht?

In het bijzonder, ik zinspeel nergens op,

Schenk het in een glas zodat ik opsla!

Ik bleef plakken, ik dronk, ik bleef hangen, ik riep je naar de tafel,

Je hoeft niet te pesten, je hoorns op de grond laten rusten.

Tussen de portemonnees die je hebt gevonden en geschud,

Weet je nog hoe goedkope alcohol ze allemaal verscheurde?

Beweging op de blauwe meloen, dronken op de bank,

Ik word 's ochtends wakker en je ziet de bodem niet in het glas.

Van de eend hebben ze drie keer gehamerd, nu uit elkaar

Je bent bij haar, bedenk wat er later met je zal gebeuren?

De oude man is slecht nieuws, in een armoedige entree,

Haar mond is een bekende pop, als een gereden terreinwagen!

Je gelooft me misschien niet, maar vertel het je verloofde

Het is gemakkelijk uit te voeren als je tweehonderd gram giet.

Voel in je buik de woede van woorden die straf dragen,

Wat zal je ontmoeten en je leven in een nachtmerrie veranderen!

Vallen als zwakte je roeping is.

Ik kan de aanblik van vervormde gezichten niet uitstaan.

Een last drukt op de schouders, soms geneest hoop,

Soms streelt ze het oor, maar geeft ze de geest op.

Je zult sterk en moedig zijn om te leven, de seconden smelten weg.

Ze dringen je door als honderden vergiftigde pijlen.

Tijd is kort.

Je vangt blikken, verbrandt grijns,

En dit is geen droom, het is gewoon een nieuwe dag is aangebroken.

Liegen wezens mompelen onzin, ik veracht ze.

Het leven maakt de kleuren dikker, de lucht verandert van kleur.

Als een golf van melancholie drukt het scherp op de psyche,

Met een crash werd de glans van dromen uitgeschakeld, want de realiteit is rond!

Aan het einde, een triomf of een afscheidskreun,

Vele wegen leiden naar wat we allemaal zien door een droom...