Silence of the Darkness - Kamelot

I don’t dare to take it slowly,

Cause time may pass me by,

Restless like a newborn morning,

I am hard to satisfy,

Will you take me away?

In the silence of the darkness,

I can’t pretend I’m wide awake,

Afraid I could go under.

In the silence of the darkness,

I scramble for the light of day,

But the journey never ends.

I can paint the world with flowers,

Like war by heaven’s gate,

Reckless like the stormy ocean,

I could cover them with hate,

But it all sounds the same.

In the silence of the darkness,

I can’t pretend I’m wide awake,

Afraid I could go under.

In the silence of the darkness,

I scramble for the light of day,

But the journey never ends.

In the silence of the darkness,

I can’t pretend I’m wide awake,

Afraid I could go under.

In the silence of the darkness,

I scramble for the light of day,

But the journey never ends.

Ik durf het niet langzaam op te nemen,

Omdat de tijd aan me voorbij kan gaan,

Rusteloos als een pasgeboren ochtend,

Ik ben moeilijk tevreden te stellen,

Neem je me mee?

In de stilte van de duisternis,

Ik kan niet doen alsof ik klaarwakker ben,

Bang dat ik ten onder zou gaan.

In de stilte van de duisternis,

Ik klauter naar het daglicht,

Maar de reis houdt nooit op.

Ik kan de wereld schilderen met bloemen,

Als oorlog bij de hemelpoort,

Roekeloos als de stormachtige oceaan,

Ik zou ze met haat kunnen bedekken,

Maar het klinkt allemaal hetzelfde.

In de stilte van de duisternis,

Ik kan niet doen alsof ik klaarwakker ben,

Bang dat ik ten onder zou gaan.

In de stilte van de duisternis,

Ik klauter naar het daglicht,

Maar de reis houdt nooit op.

In de stilte van de duisternis,

Ik kan niet doen alsof ik klaarwakker ben,

Bang dat ik ten onder zou gaan.

In de stilte van de duisternis,

Ik klauter naar het daglicht,

Maar de reis houdt nooit op.