Limitless - K21

This simple weapon of mine is to determine the verse

Every thought I have stolen like a German dessert

Another burst from the earth, now let the circus emerge

Every highway I’m leaving is a turn from the worst

So I swerve ‘til I’m first, bring the pain to your mainframe

If we ain’t from the same grain, K will never play sane

Like padded walls and Adderall, make way

I’m causing havoc and when questioned, never name names

Day break, tell my guardian I’m safe

And if they never let me in, party at the gates

I’m chasing, gifted in my own dream

Drifting in a smokescreen

Castaway and Gilligan don’t know me

Go free, got a couple personalities

So if there’s someone to blame you should curse the other me

Find me turning up the heat, back at it

Never pragmatic, so take a seat and listen

Tune into the man’s madness

The lifestyles of the frivolous hopeless

Never listened when they said give me some focus

Feeling limitless in the city I wrote this

With no promise for tomorrow so I live in the moment

The last days

Yeah, these are your last days

With twenty—eight days to go, I’ma wait for the last

The world is yours, time to break it apart

They’re all peachy for the joyride until it’s a road trip

Then everybody’s home quick

I’m thinking that home is where the art’s at

Dream-catcher charcoal, tarmac

Silly with the rhyme, you try to tell me that you’re past that

Charred black fence burned to a crisp

Lurk the abyss, city of the churches I live

Malevolence churning within until they learn I exist

Cause the name came from the flame

That blew the furnace to bits

Fuck it, I’m too rare to die, too worthless to live

I got nothing but my word and two fists

I can turn a full gifted, a classic reborn

Like the Renaissance, messy after toxic I’m getting on

Caught the last bullet train, straight to the head I’m goin'

Luggage bag empty and the case is a little worn

Armour left behind but I’ll save it for when it’s war

Either way, when I’m gettin' on

There’s no way to prevent the storm

The lifestyles of the frivolous hopeless

Never listened when they said give me some focus

Feeling limitless in the city I wrote this

With no promise for tomorrow so I live in the moment

The last days

Yeah, these are your last days

With twenty—eight days to go, I’ma wait for the last

The world is yours, time to break it apart

Dit eenvoudige wapen van mij is om het vers te bepalen

Elke gedachte die ik heb gestolen als een Duits dessert

Weer een uitbarsting van de aarde, laat het circus nu tevoorschijn komen

Elke snelweg die ik verlaat, is een afslag van het ergste

Dus ik zwenk tot ik de eerste ben, breng de pijn naar je mainframe

Als we niet uit hetzelfde hout gesneden zijn, zal K nooit gezond spelen

Zoals gecapitonneerde muren en Adderall, maak plaats

Ik veroorzaak ravage en noem nooit namen bij vragen

Dagje pauze, vertel mijn voogd dat ik veilig ben

En als ze me nooit binnenlaten, feest dan bij de poorten

Ik jaag, begaafd in mijn eigen droom

Drijven in een rookgordijn

Castaway en Gilligan kennen mij niet

Ga vrijuit, heb een paar persoonlijkheden

Dus als je iemand de schuld kunt geven, moet je de ander vervloeken

Vind me het vuur hoger zetten, terug naar het

Nooit pragmatisch, dus ga zitten en luister

Stem af op de waanzin van de man

De levensstijl van de frivole hopelozen

Nooit geluisterd toen ze zeiden geef me wat focus

Omdat ik me grenzeloos voelde in de stad, schreef ik dit

Zonder belofte voor morgen, dus ik leef in het moment

De laatste dagen

Ja, dit zijn je laatste dagen

Met nog achtentwintig dagen te gaan, wacht ik op de laatste

De wereld is van jou, tijd om hem uit elkaar te halen

Ze zijn allemaal dol op de joyride totdat het een roadtrip is

Dan is iedereen snel thuis

Ik denk dat thuis de plek is waar de kunst is

Dromenvanger houtskool, asfalt

Dwaas met het rijm, je probeert me te vertellen dat je dat voorbij bent

Verkoolde zwarte omheining gebrand tot een knapperig

Op de loer liggen de afgrond, stad van de kerken waar ik woon

Kwaadaardigheid karnen van binnen totdat ze ontdekken dat ik besta

Want de naam kwam van de vlam

Dat blies de oven aan stukken

Fuck it, ik ben te zeldzaam om te sterven, te waardeloos om te leven

Ik heb niets anders dan mijn woord en twee vuisten

Ik kan een volledig begaafde, een klassieke herboren worden

Zoals de Renaissance, rommelig na giftig, ik ga verder

Ik heb de laatste bullet-trein gepakt, recht naar het hoofd, ik ga

Bagagetas leeg en de koffer is een beetje versleten

Pantser achtergelaten, maar ik bewaar het voor als het oorlog is

Hoe dan ook, als ik aan de slag ben

Er is geen manier om de storm te voorkomen

De levensstijl van de frivole hopelozen

Nooit geluisterd toen ze zeiden geef me wat focus

Omdat ik me grenzeloos voelde in de stad, schreef ik dit

Zonder belofte voor morgen, dus ik leef in het moment

De laatste dagen

Ja, dit zijn je laatste dagen

Met nog achtentwintig dagen te gaan, wacht ik op de laatste

De wereld is van jou, tijd om hem uit elkaar te halen