Melting Grid - Julie Byrne

Paper that’s quick to burn, and the cinnamon peeler

Beetles crushed that dye the carmine, well, I exist to be dreaming still

Kansas, Arkansas, my fields they’re always rich and in fire

Long work labor not worth our minds

And I long forgotten the feeling of silence

And if the roses need not tending

Until, until noon I’d sleep

Never could I have gone on that way

Because money’s not the thing that’s ever given me sight

Colorado, Wyoming, Helena into the Evergreen

And the wilds washed all thought of endeavor that was left in me

And would you ask my permission

The next time you absorb me?

Preserve my memory of the mystic west

As I lay no claim to the devotion I felt

Our conversation, it banks in me

And I had almost forgotten the nature of dawn

I thought of it for days after, even months after the moments were gone

But I’d get so lonely inside that room

No matter who would ever wait for me

I get so lonely inside that room

No matter who would ever wait for me

Papier dat snel verbrandt, en de kaneelschiller

Kevers verpletterd die het karmijn verven, nou, ik besta om nog steeds te dromen

Kansas, Arkansas, mijn velden zijn altijd rijk en staan ​​in vuur en vlam

Lange werkarbeid is onze geest niet waard

En ik was het gevoel van stilte al lang vergeten

En als de rozen niet verzorgd hoeven te worden

Tot, tot de middag zou ik slapen

Zo had ik nooit verder kunnen gaan

Omdat geld niet het ding is dat me ooit inzicht heeft gegeven

Colorado, Wyoming, Helena in de Evergreen

En de wildernis waste alle gedachten aan inspanningen die in mij waren achtergebleven

En zou je mijn toestemming willen vragen?

De volgende keer dat je me absorbeert?

Bewaar mijn herinnering aan het mystieke westen

Omdat ik geen aanspraak maak op de toewijding die ik voelde

Ons gesprek, het spreekt me aan

En ik was bijna de aard van de dageraad vergeten

Ik heb er dagenlang aan gedacht, zelfs maanden nadat de momenten voorbij waren

Maar ik zou zo eenzaam worden in die kamer

Het maakt niet uit wie er ooit op me zou wachten

Ik word zo eenzaam in die kamer

Het maakt niet uit wie er ooit op me zou wachten