Creatures Of Habit - Judith Owen

Do you know this place

Do you know this face

Do you see the space I live in now?

Well, I’ve done my best

But I’ve failed the test

'Cause I see the pain upon your brow.

And

We’re just creatures

Creatures of habit now

We’re all creatures

Creatures of habit, we are…

Did I say it wrong?

Did I come on too strong?

Did I pull the rug from beneath you now?

It’s a lame excuse

But please don’t confuse me With a girl who does not exist now.

And we’re just creatures

Creatures of habit now

We’re all creatures

Creatures of habit now.

La, la, la, la, la We take, we pay

We leave, we stay

We lick our wounds and start again

We live on hope

We learn to cope

'Til the ones we’ve hurt come home again

(So please come home).

And if I turn you wild

If I turn you to a child

With words so harsh, they break your will

If I turn you back to the darkest days

Please remember…

That angry heart is still.

Creatures

Creatures of habit now

We’re all creatures

Creatures of habit

Habit now.

La, la, la, la, la Creatures

Creatures of habit now.

Ken je deze plek

Ken je dit gezicht?

Zie je de ruimte waarin ik nu woon?

Nou, ik heb mijn best gedaan

Maar ik ben gezakt voor de test

Want ik zie de pijn op je voorhoofd.

En

We zijn maar wezens

Nu gewoontedieren

We zijn allemaal wezens

Wezens van gewoonte, we zijn...

Heb ik het verkeerd gezegd?

Kwam ik te sterk over?

Heb ik nu het kleed onder je vandaan getrokken?

Het is een flauw excuus

Maar verwar me alsjeblieft niet met een meisje dat nu niet bestaat.

En we zijn maar wezens

Nu gewoontedieren

We zijn allemaal wezens

Nu gewoontedieren.

La, la, la, la, la We nemen, we betalen

We vertrekken, we blijven

We likken onze wonden en beginnen opnieuw

We leven van hoop

We leren ermee om te gaan

Tot degenen die we hebben gekwetst weer thuiskomen

(Dus kom alsjeblieft naar huis).

En als ik je wild maak

Als ik je in een kind verander

Met woorden die zo hard zijn dat ze je wil breken

Als ik je terugbreng naar de donkerste dagen

Onthoud alsjeblieft...

Dat boze hart is nog steeds.

Schepsels

Nu gewoontedieren

We zijn allemaal wezens

Gewoontedieren

Gewoonte nu.

La, la, la, la, la Creatures

Nu gewoontedieren.