Invisible Man - Joshua Kadison

Woke up this morning with a funny feeling

Wasn’t really sure what it was all about

But it felt like I was disappearing

So I ran to the mirror to check it out

I said, «Here I am, here I am, here I am

…but why do I feel like the invisible man?»

I stumbled back into the bedroom

And stared out at the rising sun

Then I heard myself shout out the window

Not really talking to anyone

I yelled, «Here I am, here I am, here I am

…but why do I feel like the invisible man?»

Lights went on, people started yelling

«Will the crazy man go back to bed.»

And there I was, laughing out my window

Feeling much better now, somebody heard what I said

Well it’s no big thing, no revelation

No answer to these lives we lead

But I think I do know one thing;

Sometimes I think we all need to say;

«Here I am, here I am, here I am,»

When life makes us feel like the invisible man

Lights went on, people started yelling

«Will the crazy man go back to bed.»

And there I was, laughing out my window

Feeling much better now, somebody heard what I said

Woke up this morning with a funny feeling

Wasn’t really sure what it was all about

But it felt like I was disappearing

So I ran to the mirror to check it out

I said, «Here I am, here I am, here I am

…but sometimes I feel like the invisible

Here I am, here I am, here I am

…but why do I feel like the invisible man

Vanmorgen wakker geworden met een grappig gevoel

Wist niet echt waar het over ging

Maar het voelde alsof ik aan het verdwijnen was

Dus rende ik naar de spiegel om het te bekijken

Ik zei: "Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik"

…maar waarom voel ik me de onzichtbare man?»

Ik strompelde terug naar de slaapkamer

En staarde naar de opkomende zon

Toen hoorde ik mezelf uit het raam schreeuwen

Met niemand echt praten

Ik schreeuwde: "Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik"

…maar waarom voel ik me de onzichtbare man?»

Lichten gingen aan, mensen begonnen te schreeuwen

"Gaat de gekke man terug naar bed?"

En daar was ik, lachend uit mijn raam

Ik voel me nu veel beter, iemand heeft gehoord wat ik zei

Nou, het is niet erg, geen openbaring

Geen antwoord op deze levens die we leiden

Maar ik denk dat ik één ding wel weet;

Soms denk ik dat we allemaal moeten zeggen;

"Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik,"

Wanneer het leven ons het gevoel geeft dat we de onzichtbare man zijn

Lichten gingen aan, mensen begonnen te schreeuwen

"Gaat de gekke man terug naar bed?"

En daar was ik, lachend uit mijn raam

Ik voel me nu veel beter, iemand heeft gehoord wat ik zei

Vanmorgen wakker geworden met een grappig gevoel

Wist niet echt waar het over ging

Maar het voelde alsof ik aan het verdwijnen was

Dus rende ik naar de spiegel om het te bekijken

Ik zei: "Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik"

…maar soms voel ik me de onzichtbare

Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik

...maar waarom voel ik me de onzichtbare man?