Delilah Blue - Joshua Kadison

A cigarette burns itself out in a crushed up co’cola can ashtray

In front of a busted up old mirror

Delilah Blue is checking out his tired sachet

Getting bored or just disappointed with his own reflection

He just waves it all away

Taking to his good friend Black-Eyed Susan, he says

«Maybe we should go out West?

Get a tan and fake the rest…

This ol' life is just a test

Just a test anyhow.»

Then back to his own reflection he says

«Oh, Delilah Blue, what do we do now?»

The night manager of the Stardest Motel is banging louder

On number seven’s door, saying

«If you two queens don’t pay up for all last week, you can’t stay here no more.»

And Delilah laughs as Black-Eyed Susan says, «Silly bitch is such a bore.»

In a while they know she’ll walk away

It’s just a drunken game she likes to play

Besides, she knows they always pay

They always pay somehow

Oh, Delilah Blue, what do we do now?

«Oh, Delilah Blue, what do we do now?

What do we do now?

Magnolia memories fill my eyes and the sweet bird of youth done flown away

But don’t let anybody ever say

This old dancer never had her day

Cause this old dancer always knew we’d make it through, Delilah Blue.»

Delilah’s in the bath tub now and it’s Black-Eyed Susan’s turn to ramble

«The President of the United States is on TV

Tellin' everybody the country’s doin' fine

Well, he must be talkin' 'bout some other country

Cause honey, he sure as hell ain’t talkin' 'bout mine

Wish I could strut up to the White House steps in Shirley Temple drag and sing

Brother can you spare a dime?'

Hey, Miss D, I could always pawn that Jayne Mansfield thing

How much cash you think that old rag’d bring?

My ruby red dress I used to wear to sing

Back when they’d whistle and they’d wow

Oh, Delilah Blue, what do we do now?

«Oh, Delilah Blue, what do we do now?

What do we do now?

Magnolia memories fill my eyes and the sweet bird of youth done flown away

But don’t let anybody ever say

This old dancer never had her day

Cause this old dancer always knew we’d make it through, Delilah Blue.»

«Does the year 2000 ever scare you 'cause it’s comin' up so fast?

This getting older thing seems to be more about just learnin' how to last

Flippin' through my old phone book, Delilah, all our mad, mad friends…

We were such a cast

What do I keep this old dog-eared thing for?

Most our friends ain’t even here no more

I’m feeling lonely as a ghost town whore left still standin' up somehow

Oh, Delilah Blue, what do we do now?»

With a towel turban on his head

Delilah Blue appears in the golden aura of bathroom light

«Tell you a little secret, Susan, I learned a long, long time ago

It’s kept me on my feet all these years, high heels too

I got the strap marks to show

You can take it or you can leave it, oh baby, guess I don’t really know

But it seems to me

Between the blues we cannot name

And all the rage we try to tame

We’re only pawns in our own game

Try not to let it wrinkle your pretty brow.»

And just before he cuts the light

He catches his own reflection in the mirror and smiles at the sight

«Try not to let it wrinkle your pretty little brow

Oh, Delilah Blue, what do we do now?

«Oh, Delilah Blue, what do we do now?

What do we do now?

Magnolia memories fill my eyes and the sweet bird of youth done flown away

But don’t let anybody ever say

This old dancer never had her day

Cause this old dancer always knew we’d make it through, Delilah Blue.»

«Oh, Delilah Blue, what do we do now?

What do we do now?

Magnolia memories fill my eyes and the sweet bird of youth done flown away

But don’t let anybody ever say

This old dancer never had her day

Cause this old dancer always knew we’d make it through, Delilah Blue.»

Cause this old dancer thought she knew, we’d make it through

Oh, this old dancer thought she knew, Delilah Blue

What do we do now?

Een sigaret brandt zichzelf op in een verpletterde asbak van een co'colablikje

Voor een kapotte oude spiegel

Delilah Blue bekijkt zijn vermoeide sachet

Verveeld raken of gewoon teleurgesteld zijn in zijn eigen spiegelbeeld

Hij wuift het gewoon allemaal weg

Als hij naar zijn goede vriend Black-Eyed Susan gaat, zegt hij:

«Misschien moeten we naar het westen gaan?

Krijg een kleurtje en fake de rest...

Dit oude leven is slechts een test

Toch maar een test.»

Dan terug naar zijn eigen reflectie, zegt hij:

"Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?"

De nachtmanager van het Stardest Motel bonkt luider

Op de deur van nummer zeven, zeggende:

"Als jullie twee koninginnen niet de hele week betalen, kunnen jullie hier niet langer blijven."

En Delilah lacht als Black-Eyed Susan zegt: "Domme bitch is zo'n saaie lul."

Over een tijdje weten ze dat ze weg zal lopen

Het is gewoon een dronken spelletje dat ze graag speelt

Trouwens, ze weet dat ze altijd betalen

Ze betalen altijd op de een of andere manier

Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

«Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

Wat doen we nu?

Magnoliaherinneringen vullen mijn ogen en de lieve jeugdvogel is weggevlogen

Maar laat niemand ooit zeggen

Deze oude danseres heeft nooit haar dag gehad

Omdat deze oude danseres altijd wist dat we het zouden redden, Delilah Blue.»

Delilah zit nu in de badkuip en het is de beurt aan Black-Eyed Susan om te wandelen

"De president van de Verenigde Staten is op tv"

Iedereen vertellen dat het goed gaat met het land

Nou, hij moet het over een ander land hebben

Want schat, hij praat echt niet over de mijne

Ik wou dat ik naar de trappen van het Witte Huis in Shirley Temple kon lopen, slepen en zingen

Broeder, kun je een centje missen?'

Hé, juffrouw D, ik kan dat Jayne Mansfield-ding altijd verpanden...

Hoeveel geld denk je dat die oude vod zou opleveren?

Mijn robijnrode jurk die ik vroeger droeg om te zingen

Toen ze nog zouden fluiten en ze zouden wowen

Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

«Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

Wat doen we nu?

Magnoliaherinneringen vullen mijn ogen en de lieve jeugdvogel is weggevlogen

Maar laat niemand ooit zeggen

Deze oude danseres heeft nooit haar dag gehad

Omdat deze oude danseres altijd wist dat we het zouden redden, Delilah Blue.»

«Maakt het jaar 2000 je ooit bang omdat het zo snel komt?

Dit ouder worden lijkt meer te gaan over leren hoe je het vol kunt houden

Blader door mijn oude telefoonboek, Delilah, al onze gekke, gekke vrienden...

We waren zo'n cast

Waar bewaar ik dit oude ezelsoren ding voor?

De meeste van onze vrienden zijn er niet eens meer

Ik voel me eenzaam als een hoer in een spookstad die op de een of andere manier nog steeds overeind blijft

Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?»

Met een handdoek tulband op zijn hoofd

Delilah Blue verschijnt in de gouden aura van badkamerlicht

«Vertel je een geheimpje, Susan, dat heb ik lang, lang geleden geleerd»

Het heeft me al die jaren op de been gehouden, ook op hoge hakken

Ik heb de bandensporen om te laten zien

Je kunt het nemen of je kunt het laten, oh schat, ik denk dat ik het niet echt weet

Maar het lijkt me

Tussen de blues die we niet kunnen noemen

En alle woede die we proberen te temmen

We zijn slechts pionnen in ons eigen spel

Probeer je mooie voorhoofd niet te laten rimpelen.»

En net voordat hij het licht uitdoet

Hij vangt zijn eigen spiegelbeeld in de spiegel en glimlacht bij het zien

«Probeer je mooie kleine voorhoofd niet te laten rimpelen

Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

«Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

Wat doen we nu?

Magnoliaherinneringen vullen mijn ogen en de lieve jeugdvogel is weggevlogen

Maar laat niemand ooit zeggen

Deze oude danseres heeft nooit haar dag gehad

Omdat deze oude danseres altijd wist dat we het zouden redden, Delilah Blue.»

«Oh, Delilah Blue, wat moeten we nu doen?

Wat doen we nu?

Magnoliaherinneringen vullen mijn ogen en de lieve jeugdvogel is weggevlogen

Maar laat niemand ooit zeggen

Deze oude danseres heeft nooit haar dag gehad

Omdat deze oude danseres altijd wist dat we het zouden redden, Delilah Blue.»

Want deze oude danseres dacht dat ze het wist, we zouden het halen

Oh, deze oude danseres dacht dat ze het wist, Delilah Blue

Wat doen we nu?