It's Only Entertainment - Josh Joplin Group

Richard is important to Richard and

his most important friends

He doesn’t take phone calls he sits in his office and pretends

He’s Atticus Finch, he’s everybody’s mensh

When It comes to clients he counts

himself among the very best

But when it comes to stature he only counts

the size of other mens desks

He’s counting every inch, he’s counting every inch

CHORUS: And It’s only entertainment

It’s only entertainment

Don’s make it so hard

Don’t make it so hard

Amanda of the underground brings high art

to her lo-fi sound

Her nifty hipster friends agree a band’s

only as good as its scene

Save us Polly Jean, we know not what we mean

BRIDGE:

Freddie’s demographic grows,

angry boys in baggy clothes

As critics eulogize the songs,

and record store clerks mourn along

And the years go by and the chords don’t change

We’re all Pat Boone by different names

Dishes

She gets off work the other side of evening

She counts her tips and tells me that she’s leaving

I scrape the plastic plates and dry the glasses

My apron is a testament to madness

Years of washing dishes and she’s gone

Her boyfriend brags how many ways he’s had her

The busboys and the lines cooks crack with laughter

And I pretend I don’t know what they’re saying

And they pretend our fate is not the same thing

Years of washing dishes and we’re gone

Richard is belangrijk voor Richard en

zijn belangrijkste vrienden

Hij neemt geen telefoontjes aan, hij zit in zijn kantoor en doet alsof

Hij is Atticus Finch, hij is ieders mensh

Als het om klanten gaat, telt hij

zichzelf tot de allerbeste

Maar als het op gestalte aankomt, telt hij alleen

de grootte van andere herenbureaus

Hij telt elke centimeter, hij telt elke centimeter

CHORUS: En het is maar entertainment

Het is maar amusement

Maak het niet zo moeilijk

Maak het niet zo moeilijk

Amanda van de underground brengt hoge kunst

naar haar lo-fi geluid

Haar handige hipstervrienden zijn het eens over een band

alleen zo goed als zijn scene

Red ons Polly Jean, we weten niet wat we bedoelen

BRUG:

Freddie's demografie groeit,

boze jongens in wijde kleding

Terwijl critici de liedjes loven,

en platenwinkelbedienden treuren mee

En de jaren gaan voorbij en de akkoorden veranderen niet

We zijn allemaal Pat Boone met verschillende namen

Borden

Ze komt aan de andere kant van de avond vrij van haar werk

Ze telt haar fooien en vertelt me ​​dat ze weggaat

Ik schraap de plastic borden schoon en droog de glazen

Mijn schort is een getuigenis van waanzin

Jaren van afwassen en ze is weg

Haar vriendje schept op op hoeveel manieren hij haar heeft gehad

De hulpkelners en de rijen koks barsten van het lachen

En ik doe alsof ik niet weet wat ze zeggen

En ze doen alsof ons lot niet hetzelfde is

Jaren afwassen en weg zijn we