Te Conosco Desde Siempre - José Luis Rodríguez

Te conozco desde siempre

Yo no tuve que buscarte tú ya estabas

Escondida en las esquinas de mi alma

Desde niño, desde entonces, desde siempre

Yo sabía como eras aún sin verte

Yo no tuve que buscarte por las calles

Ni en la escuela, ni en las playas ni en el aire

Tu ya estabas en las hojas de mis libros

En mis juegos y en mi vida desde niño

Te conozco desde siempre, te esperaba

Como espera ver la flor la luz del alba

Cada día al caminar, al dormir y al despertar

Presentía tu existencia, tu llegada

Te conozco desde siempre y yo sentía

Hasta el eco de tu voz que me llamaba

Yo sentía hasta tu piel, como era, como es Te conozco desde siempre vida mía

Yo no tuve que buscarte por las calles…

Te conozco…

Ik ken je voor altijd

Ik hoefde je niet te zoeken, je was er al

Verborgen in de hoeken van mijn ziel

Sinds de kindertijd, sindsdien, sinds voor altijd

Ik wist hoe je was, zelfs zonder je te zien

Ik hoefde je niet op straat te zoeken

Niet op school, niet op het strand, niet in de lucht

Je stond al op de pagina's van mijn boeken

In mijn games en in mijn leven sinds ik een kind was

Ik ken je voor altijd, ik wachtte op je

Hoe het licht van de dageraad wacht om de bloem te zien

Elke dag tijdens het lopen, tijdens het slapen en bij het wakker worden

Ik voelde je bestaan, je komst

Ik ken je voor altijd en ik voelde me

Tot de echo van je stem die me riep

Ik voelde zelfs je huid, hoe het was, hoe het is Ik heb je altijd gekend, mijn leven

Ik hoefde je niet op straat te zoeken...

Ik ken jou…