And the Band Played Waltzing Matilda - John Williamson

When I was a young man I carried a pack

And I lived the free life of a rover

From the Murrays green basin to the dusty outback

I waltzed my Matilda all over

Then in nineteen fifteen the country said Son

There’s no time for roving, there’s work to be done

And they gave me a tin hat and they gave me a gun

And they marched me away to the war

And the band played Waltzing Matilda

As our ships pulled away from the quay

Amidst all the cheers, the flag waving and tears

We sailed off for Gallipoli

How well I remember that terrible day

How our blood stained the sand and the water

How in that hell that they called Suvla Bay

We were butchered like lambs at the slaughter

Johnny Turk he was ready, he primed himself well

He showered us with bullets and he rained us with shells

And in ten minutes flat, well he’d blown us all to hell

Nearly blew us back home to Australia

And the band played Waltzing Matilda

As we stopped to bury the slain

We buried ours and the Turks buried theirs

Then we started all over again

Well those that were left, we tried to survive

In a mad world of blood, death and fire

For ten weary weeks I kept myself alive

But around me the corpses piled higher

Then a big Turkish shell knocked me arse over head

And when I awoke up in my hospital bed

And saw what it had done, I wished I was dead

Never knew there were worse things than dying

For no more I’ll go waltzing Matilda

All around the green bush far and free

To hump tent and pegs, a man needs both legs

No more waltzing Matilda for me

They collected the crippled, the wounded and maimed

And they shipped us on home to Australia

The armless, the legless, the blind and insane

All the brave wounded heroes of Suvla

And when our ship pulled into Circular Quay

And I looked at the place where my legs used to be

And thank Christ there was nobody waiting for me

To grieve and to mourn and to pity

And the band played Waltzing Matilda

As they carried us down the gangway

But nobody cheered, they just stood and stared

And then turned their faces away

And now every April I sit on my porch

And I watch the parade pass before me

I see my old comrades, how proudly they march

Reliving old dreams and past glories

But the old men march slowly, their bones stiff and sore

Tired old men from a forgotten war

And the young people ask me, «What are they marching for?»

And I ask myself the same question

And the band plays Waltzing Matilda

And the old men still answer the call

But year after year those old men disappear

Some day no one will march there at all

And the band played Waltzing Matilda

And the old men still answer the call

But year after year those old men disappear

Toen ik een jonge man was, droeg ik een rugzak

En ik leefde het vrije leven van een rover

Van het groene stroomgebied van Murrays tot de stoffige outback

Ik walste mijn Matilda helemaal over

Toen in negentien vijftien zei het land Son

Er is geen tijd voor zwerven, er is werk aan de winkel

En ze gaven me een blikken hoed en ze gaven me een pistool

En ze marcheerden me weg naar de oorlog

En de band speelde Waltzing Matilda

Terwijl onze schepen wegreden van de kade

Temidden van alle gejuich, de vlag wappert en tranen

We vertrokken naar Gallipoli

Hoe goed herinner ik me die vreselijke dag

Hoe ons bloed het zand en het water bevlekte

Hoe in die hel die ze Suvla Bay noemden?

We werden afgeslacht als lammeren bij de slachting

Johnny Turk hij was er klaar voor, hij heeft zich goed voorbereid

Hij overlaadde ons met kogels en hij regende ons met granaten

En in tien minuten plat, nou, hij had ons allemaal naar de hel geblazen

Blies ons bijna terug naar huis naar Australië

En de band speelde Waltzing Matilda

Toen we stopten om de gesneuvelde te begraven

Wij hebben de onze begraven en de Turken de hunne

Toen begonnen we helemaal opnieuw

Welnu, degenen die overbleven, probeerden we te overleven

In een gekke wereld van bloed, dood en vuur

Tien vermoeide weken hield ik mezelf in leven

Maar om mij heen stapelden de lijken zich hoger op

Toen sloeg een grote Turkse granaat me tegen mijn hoofd

En toen ik wakker werd in mijn ziekenhuisbed

En zag wat het had gedaan, ik wenste dat ik dood was

Nooit geweten dat er ergere dingen waren dan doodgaan

Voor niet meer ga ik Matilda walsen

Rondom de groene struik, ver en vrij

Om tent en haringen te bulten, heeft een man beide benen nodig

Nooit meer Matilda walsen voor mij

Ze verzamelden de kreupelen, de gewonden en verminkten

En ze hebben ons naar huis gestuurd naar Australië

De armloze, de pootloze, de blinde en krankzinnige

Alle dappere gewonde helden van Suvla

En toen ons schip Circular Quay binnentrok?

En ik keek naar de plek waar mijn benen waren

En ik dank Christus dat er niemand op me wachtte

Om te treuren en te rouwen en medelijden te hebben

En de band speelde Waltzing Matilda

Terwijl ze ons door de loopplank droegen

Maar niemand juichte, ze stonden gewoon te staren

En wendden hun gezichten toen af

En nu zit ik elk jaar in april op mijn veranda

En ik kijk hoe de parade voor me voorbij trekt

Ik zie mijn oude kameraden, hoe trots ze marcheren

Oude dromen en vergane glorie herbeleven

Maar de oude mannen marcheren langzaam, hun botten stijf en pijnlijk

Vermoeide oude mannen uit een vergeten oorlog

En de jongeren vragen me: "Waar marcheren ze voor?"

En ik stel mezelf dezelfde vraag

En de band speelt Waltzing Matilda

En de oude mannen beantwoorden nog steeds de oproep

Maar jaar na jaar verdwijnen die oude mannen

Op een dag zal er helemaal niemand meer marcheren

En de band speelde Waltzing Matilda

En de oude mannen beantwoorden nog steeds de oproep

Maar jaar na jaar verdwijnen die oude mannen