Toisen kerroksen kevät - Johanna Kurkela

Sinä päivänä kun sinut oivalsin

Alkoi toisen kerroksen kevät

Kohta ihmeissäni minä katselin

Miten värit ne niin syvenevät

Siltä paikalta parvekkeelleni

Minä ryntäsin riemua niellen

Ja se loiste, se silmissä kirvelsi

Hädin tuskin mä näin pihatielle

Älä polta mua karrelle

Sano sekin jos oon liian lähellä sua

Se ei haittaa jos häikäiset

Kun hyväilee hehkusi hellästi mua

Mä niin alan olla sun valostas riippuvainen

Sinä päivänä aukaisin verhot

Että aurinko osaisi sisään

Koska hämärästä vasta vapautunut

Tarvii valoa lisää ja lisää

Älä polta mua karrelle

Sano sekin jos oon liian lähellä sua

Se ei haittaa jos häikäiset

Kun hyväilee hehkusi hellästi mua

Mä niin alan olla sun valostas riippuvainen

Sinä päivänä toiseen kerrokseen

Muutit sinäkin asuntoon kuusi

Jos et muuten niin ainakin sydämeen

Ja siitä alkaakin tarina uusi

Älä polta mua karrelle

Sano sekin jos oon liian lähellä sua

Se ei haittaa jos häikäiset

Kun hyväilee hehkusi hellästi mua

Mä niin alan olla sun valostas riippuvainen

De dag dat ik je realiseerde

De lente op de tweede verdieping begon

Al snel keek ik met verbazing toe

Hoe kleuren ze zo verdiepen

Van die plek naar mijn balkon

Ik haastte me om te slikken van vreugde

En die gloed, het prikte in zijn ogen

Ik zag amper de oprit

Verbrand me niet

Zeg dat ook als ik te dichtbij ben

Het maakt niet uit of je verblindt

Wanneer ik je gloed zachtjes streel

Ik begin zo afhankelijk te worden van de zon

Ik zou die dag de gordijnen opendoen

Dat de zon binnen kon komen

Vanwege de net vrijgekomen schemering

Heeft steeds meer licht nodig

Verbrand me niet

Zeg dat ook als ik te dichtbij ben

Het maakt niet uit of je verblindt

Wanneer ik je gloed zachtjes streel

Ik begin zo afhankelijk te worden van de zon

Die dag naar de tweede verdieping

Je bent ook verhuisd naar appartement zes

Zo niet anders dan in ieder geval naar het hart

En daar begint het verhaal

Verbrand me niet

Zeg dat ook als ik te dichtbij ben

Het maakt niet uit of je verblindt

Wanneer ik je gloed zachtjes streel

Ik begin zo afhankelijk te worden van de zon