Sudenmorsian - Johanna Kurkela

Tämä kaupunki rakennettu täyteen on kerrostaloja

Meidän asunto on ainoa jossa ei oo päällä valoja

Kyllähän mä tiedän miten sain taas naapurit puhumaan

Tuo neito oottaa sulhastaan

Ei sun laistasi poikaa paikallaan saa koskaan pysymään

Missä olitkaan sä eilen, pystynyt en taaskaan kysymään

Sanot vain et sun täytyy mennä, sut luotu on kulkemaan

Ja neito oottaa sulhastaan

Sudenmorsiammen kyyneleillä peitelty on pitkä tie

Jos tahdot niin se kyllä kotiin asti vie

Ja vaikka tiedän että viereeni sut hetkeks vielä saan

Pian saapuu yö ja aina se vie sut, vie sut vaan

Tuplaikkunan pintaan pikkuhiljaa hiipii huurua

Ja mä sotken sen sormilla, kirjoitan «mä kaipaan sinua»

Kylmään sänkyyn mä koitan mennä vaikka unta en saisikaan

Niin neito oottaa sulhastaan

Sudenmorsiammen kyyneleillä peitelty on pitkä tie

Jos tahdot niin se kyllä kotiin asti vie

Ja vaikka tiedän että viereeni sut hetkeks vielä saan

Pian saapuu yö ja aina se vie sut, vie sut vaan

Vaikken tahtoisi luovuttaa

En mä voi enää muutakaan

Vihdoin kaiken mä selvin silmin nään

Sun täytyy jatkaa sun matkaasi

Eikä se jatku mun kanssani

Mene vain mutta tänne minä jään

Sudenmorsiammen kyyneleillä peitelty on pitkä tie

Jos tahdot niin se kyllä kotiin asti vie

Ja vaikka tiedän että viereeni sut hetkeks vielä saan

Pian saapuu yö ja aina se vie sut, vie sut vaan

Deze ten volle gebouwde stad heeft appartementsgebouwen

Ons appartement is het enige zonder oo op verlichting

Ja, ik weet hoe ik de buren weer aan het praten heb gekregen

Dat meisje wacht op haar verloofde

Geen zoon zal ooit op zijn plaats blijven

Nogmaals, waar je gisteren ook was, ik kon het niet vragen

Je zegt gewoon dat je niet hoeft te gaan, de sut is gemaakt om te slagen

En het meisje wacht op haar verloofde

Bedekt met de tranen van de wolvenbruid is een lange weg

Als je wilt, brengt het je naar huis

En hoewel ik weet dat ik het voor een tijdje zal krijgen

Binnenkort komt de nacht en het duurt altijd de sut, neemt de sut maar

Mist vervaagt langzaam in het oppervlak van het dubbele raam

En ik knoei ermee met mijn vingers, ik schrijf "ik mis je"

Ik probeer naar een koud bed te gaan, zelfs als ik niet slaap

Dus het meisje wacht op haar verloofde

Bedekt met de tranen van de wolvenbruid is een lange weg

Als je wilt, brengt het je naar huis

En hoewel ik weet dat ik het voor een tijdje zal krijgen

Binnenkort komt de nacht en het duurt altijd de sut, neemt de sut maar

Zelfs als ik zou willen opgeven

Ik kan niets anders doen

Eindelijk kon ik alles met mijn ogen zien

De zon moet je reis voortzetten

En het gaat niet verder met mij

Ga gewoon maar ik blijf hier

Bedekt met de tranen van de wolvenbruid is een lange weg

Als je wilt, brengt het je naar huis

En hoewel ik weet dat ik het voor een tijdje zal krijgen

Binnenkort komt de nacht en het duurt altijd de sut, neemt de sut maar