Sormenjäljet - Johanna Kurkela

Häntä koskaan unohda en

Hänen katseensa oli kuin tulta

Oli hymynsä harvinaislaatuinen

Se aseet riisui multa

Hän ei puhunut paljoakaan

Hän istui ja katseli vaan

Mut vaikka kuinka tahtoisin

Hartaasti tai vielä hartaammin

En häntä pysty unohtamaan

Hän jätti sormenjäljet

Mun sydämeen

Niin selvät todisteet

Viittaavat syylliseen

Ei ole epäilystäkään

Kun katsoo hänen käsiään

Vaikka kosketti silkkihansikkain

Silti jäljet sydämeen sain

Kaiken itsestäin paljastin

Epäilyksettä hänelle elin

Ja hän jotenkin näki mut silloinkin

Kun minuun seisoi selin

Sitä pysty en selittämään

Ja siksi en yritäkkään

Mut ilman häntä ois

Vapaaksi päässyt en

Kuin lintunen

Hänelle velkaa elämän jään

Ik zal hem nooit vergeten

Zijn blik was als vuur

Zijn glimlach was zeldzaam

Het ontwapende de wapens

Hij praatte niet veel

Hij zat gewoon en keek toe

Maar hoe graag ik ook wil

Ernstig of ernstiger

Ik kan hem niet vergeten

Hij liet vingerafdrukken achter

Naar mijn hart

Dus duidelijk bewijs

Verwijs naar de boosdoener

Er is geen twijfel

Als ik naar zijn handen kijk?

Hoewel ik de zijden handschoen aanraakte

Toch heb ik sporen in mijn hart

Ik heb alles over mezelf onthuld

Ongetwijfeld een lichaam voor hem

En op de een of andere manier zag hij het zelfs toen

Toen ik op mijn rug stond

Ik kan het niet uitleggen

En daarom probeer ik het niet

Maar zonder hem zou hij

Ik ben niet vrij gekregen

Als een vogel

Hij is hem het ijs van het leven schuldig