Kauriinsilmät - Johanna Kurkela

On metsäkauris ihana

Sen katse sielun vie

Niin ilman vaihtoehtoja

Käy lehtoon neidon tie

Vaan kaurista et tavoita, et sitä enää nää

Vain varjot puissa vaeltaa ja lehdet väräjää

Sä, miksi minuun katsoitkaan, kauriinsilmilläs

Oon pelkkä pala paperia sinun edessäs

Sen rypistää voit kasaksi ja heittää liekkeihin

Tai aivan hiljaa puhaltain sen nostat pilvihin

Sen metsäkauriin takia on monet lähteneet

Ja lehtometsän hämärään on sielun hukanneet

Kaurista ei tavoittaneet, sen varjon näki vaan

Ja tuulen tunsi ihollaan, se kantoi tuoksut maan

Sä, miksi minuun katsoitkaan, kauriinsilmilläs

Oon pelkkä pala paperia sinun edessäs

Sen rypistää voit kasaksi ja heittää liekkeihin

Tai aivan hiljaa puhaltain sen nostat pilvihin Sä, miksi minuun katsoitkaan,

kauriinsilmilläs

Oon pelkkä pala paperia sinun edessäs

Sen rypistää voit kasaksi ja heittää liekkeihin

Tai aivan hiljaa puhaltain sen nostat pilvihin

Er is een ree geweldig

Zijn blik neemt de ziel

Dus zonder opties

Bezoek de bosweg

Maar je bereikt de geit niet, je ziet hem niet meer

Alleen de schaduwen van de bomen dwalen en de bladeren ontspruiten

Je kijkt me aan met je hertenogen

Ik ben gewoon een stuk papier voor je

Je kunt het verfrommelen en in vlammen gooien

Of heel stilletjes opblazen in de wolken

Vanwege zijn reeën zijn velen vertrokken

En de duisternis van het bos heeft zijn ziel verloren

Het hert reikte niet, maar zag de schaduw

En de wind voelde op zijn huid, het droeg de geuren van de aarde

Je kijkt me aan met je hertenogen

Ik ben gewoon een stuk papier voor je

Je kunt het verfrommelen en in vlammen gooien

Of heel stilletjes opblazen in de wolken, waarom keek je naar mij,

met hertenogen

Ik ben gewoon een stuk papier voor je

Je kunt het verfrommelen en in vlammen gooien

Of heel stilletjes opblazen in de wolken