Hiljainen kaupunki - Johanna Kurkela

On kaupunki aivan hiljainen

Unen rauha peittää sen

Myös valon viimeisen ikkunan

Näit äsken sammuvan

Kai kaupungin onni ehyt on

Uni tyyni, murheeton

Ja rauhattominkin mieli kai

Unessa rauhan sai

Moni unesta aamuun aukeavaan

Ei tahtoisi noustakaan

Käy yli voimien toisten työ

Ja ilon lamaan lyö

Moni tuhoa pelkää mielessään

Moni eksyy yksinään

On turha huutaa, on mykkä suu

Ja toivo luhistuu

Vaan yössä kaupungin kulkevan

Näet taakkojen kantajan

Kuka on hän?

Sen kyllä tietää saat

Jos matkan kanssaan jaat

Kuka on hän?

Sen kyllä tietää saat

Jos matkan kanssaan jaat

Het is een zeer rustige stad

De rust van de slaap bedekt het

Steek ook het laatste raam aan

Je bent net uitgeschakeld

Ik denk dat het geluk van de stad intact is

Slaap rustig, zorgeloos

En zelfs de rusteloze geest, denk ik

In een droom kwam er vrede

Velen slapen van de ochtend tot de ochtend

Zou niet eens willen opstaan

Ga verder dan de krachten van het werk van anderen

En vreugde slaat toe

Velen zijn bang voor vernietiging in hun gedachten

Velen verdwalen alleen

Het heeft geen zin om te schreeuwen, er is een stomme mond

En de hoop stort in

Maar 's nachts gaat de stad voorbij

Je ziet de lastdrager

Wie is zij?

Dat weet je

Als je de reis met hem deelt

Wie is zij?

Dat weet je

Als je de reis met hem deelt