A Feast of Friends - Jim Morrison

Wow, I’m sick of doubt

Live in the light of certain south

Cruel bindings

The servants have the power

dog-men and their mean women

pulling poor blankets over our sailors

I’m sick of dour faces

Staring at me from the T.V. tower

I want roses in my garden bower, dig?

Royal babies, rubies

must now replace aborted strangers in the mud

These mutants,

blood-meal for the plant that’s plowed

They are waiting to take us into the severed garden.

Do you know how pale and wanton thrillful

comes death on a stranger hour

unannounced, unplanned for

like a scaring over-friendly guest

you’ve brought to bed

Death makes angels of us all

and gives us wings

where we had shoulders

smooth as raven’s claws

No more money, no more fancy dress

This other kingdom seems by far the best

until its other jaw reveals incest

and loose obedience to a vegetable law

I will not go Prefer a feast of friends to the giant family

Wauw, ik ben de twijfel beu

Leef in het licht van een bepaald zuiden

Wrede bindingen

De bedienden hebben de macht

hondenmannen en hun gemene vrouwen

arme dekens over onze matrozen trekken

Ik heb genoeg van zure gezichten

Naar mij staren vanaf de tv-toren

Ik wil rozen in mijn tuin prieel, graven?

Koninklijke baby's, robijnen

moet nu geaborteerde vreemdelingen in de modder vervangen

Deze mutanten,

bloedmaaltijd voor de geploegde plant

Ze wachten om ons mee te nemen naar de afgehakte tuin.

Weet je hoe bleek en baldadig spannend?

komt de dood op een vreemd uur

onaangekondigd, niet gepland voor

als een angstaanjagende over-vriendelijke gast

die je naar bed hebt gebracht

De dood maakt engelen van ons allemaal

en geeft ons vleugels

waar we schouders hadden

zo glad als ravenklauwen

Geen geld meer, geen verkleedkleren meer

Dit andere koninkrijk lijkt verreweg het beste

totdat zijn andere kaak incest onthult

en losse gehoorzaamheid aan een plantaardige wet

Ik ga niet. Liever een feest van vrienden dan de gigantische familie