Strings of Grass - Jenny Wilson

Like a song you have sung

Ever since you were young, little baby boy

The words tattooed upon your tongue

You can tell the right from wrong

Know your mothers and fathers of generations

You know where you belong

All though this song is drifting like a gas

Played on a guitar made of driftwood

Strings of grass

It’s hard to catch, impossible to stop

Now, go with the flow, with the rhythm, the rhyme

The stampin' on the floor

I put a chalk in my hand, draw a land

Draw the lines for rivers and streets

Raise a mountain made of concrete

Grab a stone, pick some straws, build a shelter

Please come here, I’ll let you in

I hold you tight against my skin

Oh love, the hissing sound of you

Whining like a harsh hymn

Howling like a blues

I know you’re impossible to stop

So I go with the flow, with the rhythm, the rhyme

The stampin' on the floor

Let it blow, let it blow

Just don’t let me know

Where it will blow

Let it blow, let it blow

Just don’t let me know

Where we will go

Hold my breath, I can’t control

I’m sliding, falling down in a hole

Oh, wow!

Oh, man, love is like no other song

Oh, please let them in

Let the choir sing

To the beat, to the flow

The stampin' on the floor

Now what about the things I’ve learnt

I stare at the blue sky

Potatoes getting burnt

I can’t explain, but nothing seems too far away

I can have it if I’d like

I think I can, if I dare

Like a song you have sung

Ever since you were young, little baby boy

The words tattooed upon your tongue

You must know the right from wrong

Know the rhythm, the rhyme, the beating

The stampin' on the floor

Let it blow, let it blow

Just don’t let me know

Where it will blow

Let it blow, let it blow

Just don’t let me know

Where we will go

Where we will go

Zoals een nummer dat je hebt gezongen

Al sinds je jong was, kleine babyjongen

De woorden getatoeëerd op je tong

Je kunt goed van kwaad onderscheiden

Ken je moeders en vaders van generaties

Je weet waar je thuishoort

Al drijft dit nummer als een gas

Gespeeld op een gitaar gemaakt van drijfhout

Slierten gras

Het is moeilijk te vangen, onmogelijk om te stoppen

Ga nu met de stroom mee, met het ritme, het rijm

De stampin' op de vloer

Ik leg een krijt in mijn hand, teken een land

Teken de lijnen voor rivieren en straten

Hef een berg van beton op

Pak een steen, pluk wat rietjes, bouw een schuilplaats

Kom alsjeblieft hier, ik laat je binnen

Ik houd je stevig tegen mijn huid

Oh liefde, het sissende geluid van jou

Zeuren als een harde hymne

Huilend als een blues

Ik weet dat je onmogelijk kunt stoppen

Dus ik ga met de stroom mee, met het ritme, het rijm

De stampin' op de vloer

Laat het waaien, laat het waaien

Laat het me niet weten

Waar het zal waaien

Laat het waaien, laat het waaien

Laat het me niet weten

Waar gaan we heen

Houd mijn adem in, ik heb geen controle

Ik glijd, val naar beneden in een gat

Oh wow!

Oh, man, liefde is als geen ander nummer

Oh, laat ze alsjeblieft binnen

Laat het koor zingen

Op het ritme, op de stroom

De stampin' op de vloer

Hoe zit het nu met de dingen die ik heb geleerd?

Ik staar naar de blauwe lucht

Aardappels worden verbrand

Ik kan het niet uitleggen, maar niets lijkt te ver weg

Ik kan het hebben als ik wil

Ik denk dat ik het kan, als ik durf

Zoals een nummer dat je hebt gezongen

Al sinds je jong was, kleine babyjongen

De woorden getatoeëerd op je tong

Je moet goed van kwaad onderscheiden

Ken het ritme, het rijm, de beat

De stampin' op de vloer

Laat het waaien, laat het waaien

Laat het me niet weten

Waar het zal waaien

Laat het waaien, laat het waaien

Laat het me niet weten

Waar gaan we heen

Waar gaan we heen