Wreck - Jay-Jay Johanson

All alone in the dark

No one knows my name

Once a ship I was conquering every wave

It’s a long time since I disappeared

On the bottom of the sea

I’m a wreck, I’m not moving

But i’m not dead

I’m still breathing down here on the ocean bed

I’ve been sinking as low as I can sink

To the bottom of the sea

I never said this would be easy

But I’ll never, never stop

Believing I’ll be found

No one search anymore

They’ve forgotten me

So much fog on the windows of all my dreams

And my corpse has slowly disappeared

On the bottom of the sea

Once the wind in my sails was carrying me

Then it turned me around into the deep

And this stormy night the seagulls cried

When I sank to the bottom of the sea

I never said this would be easy

But I’ll never, never stop

Believing I’ll be found

Helemaal alleen in het donker

Niemand kent mijn naam

Eens een schip veroverde ik elke golf

Het is lang geleden dat ik verdween

Op de bodem van de zee

Ik ben een wrak, ik beweeg niet

Maar ik ben niet dood

Ik adem nog steeds hier op de oceaanbodem

Ik ben zo laag aan het zinken als ik kan zinken

Naar de bodem van de zee

Ik heb nooit gezegd dat dit gemakkelijk zou zijn

Maar ik zal nooit, nooit stoppen

Geloven dat ik zal worden gevonden

Niemand zoekt meer

Ze zijn me vergeten

Zoveel mist op de ramen van al mijn dromen

En mijn lijk is langzaam verdwenen

Op de bodem van de zee

Toen de wind in mijn zeilen me droeg

Toen draaide het me de diepte in

En deze stormachtige nacht huilden de meeuwen

Toen ik naar de bodem van de zee zonk

Ik heb nooit gezegd dat dit gemakkelijk zou zijn

Maar ik zal nooit, nooit stoppen

Geloven dat ik zal worden gevonden