Strange Melody - Jane Birkin

As she lay beside the young man,

for a moment / She’d forgotten,

who she’d become / And paths he dreamed to follow,

reminded her Of sorrows, once had won / And all the

words he told her / The colours how they showed her

Revolving in the same way / How it broke her heart

now / So quietly, life’s strange melody / Won’t be

heard / She walks into the water / With tired linen

shawl, oh I wonder why / And as the waves unfolding

But as her thoughts surround her / Like the ocean tide

around her / Why will they say / But everyone is lonely

can hear / No one else can save her now / So quietly,

life’s strange melody / Won’t be heard / But no one

else can hear / No one else can save her now / So quietly,

life’s strange melody / Won’t be heard / But no one

else can hear / No one else can save her now / So quietly,

life’s strange melody / Won’t be heard

Terwijl ze naast de jonge man lag,

voor een moment / Ze was het vergeten,

wie ze zou worden / en paden waarvan hij droomde te volgen,

herinnerde haar aan smarten, die ooit had gewonnen / En al de

woorden die hij haar vertelde / De kleuren hoe ze haar lieten zien

Draait op dezelfde manier / Hoe het haar hart brak

nu / Zo stil, de vreemde melodie van het leven / Zal niet zijn

hoorde / Ze loopt het water in / Met moe linnen

sjaal, oh ik vraag me af waarom / en terwijl de golven zich ontvouwen

Maar terwijl haar gedachten haar omringen / Like the ocean tide

om haar heen / Waarom zullen ze zeggen / Maar iedereen is eenzaam

kan horen / Niemand anders kan haar nu redden / Zo stil,

de vreemde melodie van het leven / Zal niet worden gehoord / Maar niemand

anders kan het horen / Niemand anders kan haar nu redden / Zo stil,

de vreemde melodie van het leven / Zal niet worden gehoord / Maar niemand

anders kan het horen / Niemand anders kan haar nu redden / Zo stil,

de vreemde melodie van het leven / Zal niet worden gehoord