Où Est La Ville ? - Jane Birkin

Tu avances au raz du monde

Rien qu’un pas suffirait à me jeter dehors

Je mange un truc immonde

La viande que je mâche a le goût de mon corps

Partout tout n’est que file d’attente

Et près des caisses ou les filles sans teinte

Écoule des bouts de ville

De la chaire

Dans nos ventres sont pleins

Ou est la ville

Et ses grands yeux fermés

Son cœur se liquéfie

Et sa périphérie

Ses planchers

Que va t’il se passer

Si nous perdons la file

Ou allons nous tomber

Ou allons nous tomber

Cet homme que j’embrasse

Dont la langue a le goût de la ville

Celle que je connaissais en lui

Je reconnais les longues rues

Les artères

Des détours insidieux

Qui nous font chercher avant qu’on soit perdu

Je reconnais tout ça

Et je sens dans ses bras

Que la pierre

Est a nue

Ou est la ville

Et ses grands yeux fermés

Son cœur se liquéfie

Et sa périphérie

Ses planchers

Que va t’il se passer

Si nous perdons la ville

Ou allons nous tomber

Ou allons nous tomber

Comme passe une bagnole

Je veux bien sillonner les rues pendant des jours

Je vais la trouver à tous les coups

Elle s’est caché dans un coin

Ou sans doute elle attend que les choses se tassent

Que les gens se fatiguent

Qu’elle puisse identifier

Qu’elle puisse toucher

Sa bouche

Et ses grands yeux fermés

Le reste on l’a mangé

On a bouffé la ville

Même toi mon chéri

Qui est si difficile

Tu te levais la nuit

Pour dévorer la ville

Pour dévorer la ville

Je stapt op de rand van de wereld

Slechts één stap zou genoeg zijn om me eruit te gooien

ik eet iets smerigs

Het vlees dat ik kauw smaakt naar mijn lichaam

Overal is alles gewoon een wachtrij

En in de buurt van de kassa's of de meisjes zonder tint

Stukken van de stad opraken?

Vanaf de preekstoel

In onze buiken zijn vol

Waar is de stad?

En zijn grote ogen gesloten

Zijn hart smelt

En zijn buitenwijken

zijn vloeren

Wat gaat er gebeuren

Als we de lijn verliezen

Waar zullen we vallen?

Waar zullen we vallen?

Deze man kus ik

Wiens taal smaakt naar de stad

Degene die ik in hem kende

Ik herken de lange straten

de slagaders

Verraderlijke omwegen

Wie laat ons zoeken voordat we verdwaald zijn?

ik herken het allemaal

En ik voel in zijn armen

dat de steen

is naakt

Waar is de stad?

En zijn grote ogen gesloten

Zijn hart smelt

En zijn buitenwijken

zijn vloeren

Wat gaat er gebeuren

Als we de stad verliezen

Waar zullen we vallen?

Waar zullen we vallen?

Als een auto passeert

Ik wil dagen over straat lopen

Ik zal haar elke keer vinden

Ze verstopte zich in een hoek

Of misschien wacht ze tot alles tot rust komt

Laat mensen moe worden

Dat ze kan identificeren

Dat ze kan aanraken

Zijn mond

En zijn grote ogen gesloten

De rest aten we

We aten de stad

Zelfs jij mijn schat

wie is er zo moeilijk?

Je bent 's nachts opgestaan

Om de stad te verslinden

Om de stad te verslinden