Hear The Noise That Moves So Soft And Low - James Vincent McMorrow

Hear, hear the noise that moves so soft and slow

That’s the sound of freshly fallen snow

Your love is gold, your love is gold

Seems, seems as though we’ll be stuck out here for days

To bang upon these drums that we have made

You never know, you never know

My one, my only one

Lies sleeping in the sun

Gave chase and so we run

Nothing breaks your stride like what’s become

Oh, oh, oh

Stack, stack the frozen wood next to the shed

Pile it up so high then paint it red

Confuse the dogs, confuse the dogs

And time, time we lost is resting on the stairs

The window out reveals the cooler air

And so we go, and so we go

My one, my only one

Lied twice to keep me on

Gave chase and still we sung

Everything that ends has still begun

From the inside of my mouth

And the slow migration south

And it’s not to be denied

It’s not to be denied

Hoor, hoor het geluid dat zo zacht en langzaam beweegt

Dat is het geluid van vers gevallen sneeuw

Je liefde is goud, je liefde is goud

Het lijkt, het lijkt alsof we hier dagenlang vastzitten

Om te knallen op deze drums die we hebben gemaakt

Je weet maar nooit, je weet maar nooit

Mijn één, mijn enige

Ligt te slapen in de zon

Gaf de achtervolging en dus rennen we

Niets breekt je pas zoals wat er is geworden

Oh Oh oh

Stapel, stapel het bevroren hout naast de schuur

Stapel het zo hoog op en schilder het dan rood

Verwar de honden, verwar de honden

En tijd, tijd die we hebben verloren, is rusten op de trap

Het raam naar buiten onthult de koelere lucht

En dus gaan we, en dus gaan we

Mijn één, mijn enige

Twee keer gelogen om me bezig te houden

Gaf de achtervolging en nog steeds zongen we

Alles wat eindigt is nog begonnen

Van de binnenkant van mijn mond

En de langzame migratie naar het zuiden

En het valt niet te ontkennen

Het valt niet te ontkennen