Down the Burning Ropes - James Vincent McMorrow

When the hills let go

Slowly fade into the water like some ancient lover

On a ship filled with ghosts

It’s something to behold

When the paper thin girls

With twisting little braids in their hair

They take off their coats and throw

Pebbles and stones from the side of the boat

Crying out

The stones they float, the stones they float

Oh my God, the stones they float, the stones they float

Down the burning ropes

Past the places where the steal beams meet concrete skies

You make your bed under the moonlight

I think it’s time we said goodbye

Cause nothing moves in the warm air

And words that once would cut like a knife

They just hang in the cloud and you’re

Pushed by the lord

But you’re pulled by the crowds and

You’re overboard, you’re overboard

Oh my God, she’s overboard

My love she’s overboard

She’s overboard

My love she’s overboard

There’s not a shell unbroken

In the valley where my heartache and the timbers lay

It’s not the time to be hanging around here

You know what some might say

That people get too reckless

That even with the simplest of crimes

They leave, blood behind

As I clean the knife for the very last time

I think she knows, I think she knows

Oh my God, I think she knows

I think she knows

Ooohhhhh…

Ooohhhhh…

Ooohhhhh…

Ooohoooo oooohhhh…

Ooohhhhh…

Wanneer de heuvels loslaten

Verdwijn langzaam in het water als een oude minnaar

Op een schip vol geesten

Het is iets om te aanschouwen

Wanneer de flinterdunne meisjes

Met kronkelende vlechtjes in hun haar

Ze doen hun jassen uit en gooien

Kiezels en stenen van de zijkant van de boot

Uitschreeuwen

De stenen drijven ze, de stenen drijven ze

Oh mijn God, de stenen drijven ze, de stenen drijven ze

Langs de brandende touwen

Voorbij de plaatsen waar de stalen balken de betonnen luchten ontmoeten

Je maakt je bed op onder het maanlicht

Ik denk dat het tijd is dat we afscheid nemen

Omdat er niets beweegt in de warme lucht

En woorden die ooit zouden snijden als een mes

Ze hangen gewoon in de cloud en jij bent

Geduwd door de heer

Maar je wordt getrokken door de menigte en

Je bent overboord, je bent overboord

Oh mijn God, ze is overboord

Mijn liefde, ze is overboord

Ze is overboord

Mijn liefde, ze is overboord

Er is geen schelp ongebroken

In de vallei waar mijn hartzeer en het hout lagen

Het is niet de tijd om hier rond te hangen

Weet je wat sommigen misschien zeggen

Dat mensen te roekeloos worden

Dat zelfs met de eenvoudigste misdaden

Ze vertrekken, bloed achter

Terwijl ik het mes voor de allerlaatste keer schoonmaak

Ik denk dat ze het weet, ik denk dat ze het weet

Oh mijn god, ik denk dat ze het weet

Ik denk dat ze het weet

Ooohhhh…

Ooohhhh…

Ooohhhh…

Ooooooo oooohhhh…

Ooohhhh…