Constellations - James Vincent McMorrow

The mountain broke it’s back

There was nothing we could do about it

Boys still like me fine

Exacting what love means

Distance made

Catching trains

Left you there alone

But baby you feel everything

And there’s nothing we could can do about it

I try and make you laugh

As a fire starts in June

Tired to death

You hold me close and say

How do we go on?

How do we go on?

How do we go on?

How do we go on?

How do we go?

How do we go?

Then you find a way

To be separate

To desire in different ways

That’s convenient and safe

Doesn’t need to be your heart

Can be any living part

Of your body dragged through stone

Then I miss the shape you form

Into deeper constellations

Into wider outer space

How do we go on?

How do we go on?

How do we go on?

How do we go on?

How do we go?

De berg brak het is terug

We konden er niets aan doen

Jongens vinden me nog steeds leuk

Precies wat liefde betekent

gemaakte afstand

Treinen halen

Liet je daar alleen

Maar schat, je voelt alles

En we kunnen er niets aan doen

Ik probeer je aan het lachen te maken

Omdat er in juni brand uitbreekt

Doodmoe

Je houdt me dicht tegen me aan en zegt:

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we?

Hoe gaan we?

Dan vind je een manier

Om gescheiden te zijn

Naar wens op verschillende manieren

Dat is handig en veilig

Hoeft niet je hart te zijn

Kan elk levend deel zijn

Van je lichaam door steen gesleept

Dan mis ik de vorm die jij vormt

In diepere sterrenbeelden

De wijdere ruimte in

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we verder?

Hoe gaan we?