Testa O Croce - Jake La Furia, Egreen

Conto i nemici che ho guadagnato

Puzzo di alcool e fumo tagliato

Questa musica la strada piange l’asfalto è bagnato

È venerdì, ogni scemo beve dopo viene qui

L’odio mi si attacca ai polmoni fra come l’eternit

Cosa cambia?

Mangio ancora come dieci anni fa

Il fegato dei rapper col Chianti fra come Hannibal

Non mi sono fatto fottere da questi fogli viola

Rap in plastica ipnotizzato da queste casse Roland

Di questi cash e flash io me ne fotto

Non voglio occhiali Versace ma con la vergogna sotto

So scrivere rap tanto pesante che sembra metal

Quella di oggi non è musica, è come dire droga alla keta

Haute couture, scrivo rime con l’inchiostro di seta

Cane sciolto Jake è un asceta, un altro pianeta

Lancia testa o croce, va dalla strada alla discoteca

Lo stesso rispetto e lo stesso cuore di pietra

Respira, respira, respira, respira

La musica è pura finché una voce la sporca

Oggi scrivo e non parlo tanto nessuno più ascolta

Questa musica è sepolta di vecchi rancori

Ma se esce testa vivi e se esce croce muori

Noi ci mordiamo sul collo per questi spettatori

E poi di nuovo in gabbia e poi di nuovo fuori

Questa musica potrebbe far fare i milioni

Ma è schiava dell’orgoglio che fa fuori i migliori

Al nostro tavolo è sempre pieno di giocatori

E se esce testa vivi, e se esce croce…

Conto le merde che ho declassato, sto all’angolo giudicato

Il patrimonio genetico di sto stato nel rap è fallato

Memorie corte, carriere in pensione prematura

Le mosse contano quanto le abilità in scrittura

Non ho mai morso la mano che mi ha cibato

Salvo poi quando quel piatto davanti mi è stato avvelenato

E se l’ambiente davvero poi lo fan le persone

A me sta bene ma è col foglio la mia relazione

Più passa il tempo più il resto pana non mi interessa

Più cresco più vi detesto più pesto tengo testa

A sti fumetti cazzetti io c’ho progetti food

È da bollino blu il mio prodotto, Cracco, verbo shaboo

Vi tengo tutti a ruota, spiaggia d’Ostia negli '80

Con la vena calda e la reputazione sempre intatta

Per darmi un tono non faccio concerti con la band

Se questa merda è testa o croce sono Harvey Dent, toma

Respira, respira, respira, respira

La musica è pura finché una voce la sporca

Oggi scrivo e non parlo tanto nessuno più ascolta

Questa musica è sepolta di vecchi rancori

Ma se esce testa vivi e se esce croce muori

Noi ci mordiamo sul collo per questi spettatori

E poi di nuovo in gabbia e poi di nuovo fuori

Questa musica potrebbe far fare i milioni

Ma è schiava dell’orgoglio che fa fuori i migliori

Al nostro tavolo è sempre pieno di giocatori

E se esce testa vivi, e se esce croce…

Ti spacci per musicista e in bocca lingua da biscia

Perché l’ambizione di essere artista, o vola o striscia

Siamo passati dall’inferno della musica di nicchia

Diretti a un inferno di bimbiminkia

Io ancora in 'sto purgatorio, tredici anni d’ora d’aria

Col fiato sul collo e sopra la mia testa più di un avvoltoio

Non ho la fame di ottenere sempre il risultato

Sono il risultato di chi ha fame col cuore tritato

Qualcuno indaga, qualcuno ha fatto un identikit

Il Rap è morto ucciso da un ferro finto in un videoclip

Il mondo va al contrario frà, i poveri hanno le Balenciaga

Come il loro rapper preferito che neanche li caga

Già, che neanche li piscia

Questi colleghi profumano di fragola come le nuvole fumando shisha

Gioco ogni mano con malizia per me è sempre All-In

Batto cassa prima che il croupier mi fotta in deficit

Respira, respira, respira, respira

La musica è dura finché una voce la sporca

Oggi scrivo e non parlo tanto nessuno più ascolta

Questa musica è sepolta di vecchi rancori

Ma se esce testa vivi e se esce croce muori

Noi ci mordiamo sul collo per questi spettatori

E poi di nuovo in gabbia e poi di nuovo fuori

Questa musica potrebbe far fare i milioni

Ma è schiava dell’orgoglio che fa fuori i migliori

Al nostro tavolo è sempre pieno di giocatori

E se esce testa vivi, e se esce croce muori

Ik tel de vijanden die ik heb verdiend

Ik ruik naar alcohol en snij rook

Deze muziek de weg huilt het asfalt is nat

Het is vrijdag, elke dwaas drinkt nadat hij hier is gekomen

Haat kleeft aan mijn longen tussen als een eeuwigheid

Wat verandert?

Ik eet nog steeds zoals tien jaar geleden

De lever van rappers met Chianti ertussen zoals Hannibal

Ik werd niet genaaid door deze paarse lakens

Plastic rap betoverd door deze Roland-luidsprekers

Ik geef niets om deze contanten en flitsen

Ik wil geen Versace-bril maar met schaamte eronder

Ik kan rap zo zwaar schrijven dat het aanvoelt als metal

Vandaag is geen muziek, het is alsof je keta-drug zegt

Haute couture, ik schrijf rijmpjes met zijdeinkt

Maverick Jake is een asceet, een andere planeet

Gooi met kop of munt, gaat van de straat naar de disco

Hetzelfde respect en hetzelfde hart van steen

Adem, adem, adem, adem

Muziek is puur totdat een stem het vervuilt

Vandaag schrijf ik en spreek ik niet zo veel niemand luistert meer

Deze muziek is begraven met oude wrok

Maar als het eruit komt, leef je en als het eruit komt, sterf je

We bijten ons in de nek voor deze toeschouwers

En dan terug in de kooi en dan weer naar buiten

Deze muziek kan miljoenen opleveren

Maar ze is een slaaf van trots die het beste naar boven haalt

Onze tafel zit altijd vol met spelers

En als koppen er levend uitkomen, en als er staarten uitkomen...

Ik tel de shit die ik heb gedegradeerd, ik ben op de geoordeelde hoek

De genetische samenstelling van deze toestand in rap is gebrekkig

Korte herinneringen, carrières met vervroegd pensioen

Bewegingen zijn net zo belangrijk als schrijfvaardigheid

Ik heb nog nooit de hand gebeten die me voedde

Behalve toen dat bord voor me vergiftigd was

En als de omgeving het echt doet, dan doen mensen het

Het gaat goed met mij, maar mijn relatie is met de krant

Hoe meer tijd verstrijkt, hoe meer de rest van het brood me niet interesseert

Hoe meer ik groei, hoe meer ik je haat, hoe meer plagen ik tegenkom

Ik heb voedselprojecten in deze strips

Mijn product, Cracco, werkwoord shaboo, heeft een blauw label

Ik houd jullie allemaal dichtbij, Ostia strand in de jaren '80

Met een warme streak en een reputatie die altijd intact is

Om me een toon te geven, ik doe geen optredens met de band

Als deze shit kop of munt is, ben ik Harvey Dent, terug

Adem, adem, adem, adem

Muziek is puur totdat een stem het vervuilt

Vandaag schrijf ik en spreek ik niet zo veel niemand luistert meer

Deze muziek is begraven met oude wrok

Maar als het eruit komt, leef je en als het eruit komt, sterf je

We bijten ons in de nek voor deze toeschouwers

En dan terug in de kooi en dan weer naar buiten

Deze muziek kan miljoenen opleveren

Maar ze is een slaaf van trots die het beste naar boven haalt

Onze tafel zit altijd vol met spelers

En als koppen er levend uitkomen, en als er staarten uitkomen...

Je doet alsof je een muzikant bent en in je mond de tong van een slang

Omdat de ambitie om kunstenaar te worden vliegt of kruipt

We zijn uit de hel van nichemuziek gegaan

Op weg naar een bimbiminkia-hel

Ik ben nog steeds in het vagevuur, dertien jaar zendtijd

Met adem in mijn nek en boven mijn hoofd meer dan een gier

Ik heb geen honger om altijd het resultaat te krijgen

Ze zijn het resultaat van degenen die honger hebben met een gebroken hart

Iemand onderzoekt, iemand heeft een identikit gemaakt

Rap werd gedood door een nep-ijzer in een videoclip

De wereld gaat de andere kant op, de armen hebben Balenciaga

Zoals hun favoriete rapper die ze niet eens schijt

Ja, hij pist ze niet eens

Deze collega's ruiken naar aardbei-achtige wolken tijdens het roken van shisha

Ik speel elke hand ondeugend voor mij, het is altijd All-In

Ik versla contant geld voordat de dealer me met een tekort neukt

Adem, adem, adem, adem

Muziek duurt tot een stem het vervuilt

Vandaag schrijf ik en spreek ik niet zo veel niemand luistert meer

Deze muziek is begraven met oude wrok

Maar als het eruit komt, leef je en als het eruit komt, sterf je

We bijten ons in de nek voor deze toeschouwers

En dan terug in de kooi en dan weer naar buiten

Deze muziek kan miljoenen opleveren

Maar ze is een slaaf van trots die het beste naar boven haalt

Onze tafel zit altijd vol met spelers

En als het eruit komt, leef je, en als het eruit komt, sterf je