El embrujo de mi tierra - Jairo, Peteco Carabajal

Te voy a contar si quieres

como es la vida en mi pago

la pucha que es un halago

contarte con alegría

perdón por mi fantasía,

pero no hay otro Santiago.

El cielo tiene ventanas

por donde el sol nos despierta,

dejamos la puerta abierta

por la amistad mañanera,

y un ritmo de chacarera

te pone el alma de fiesta.

Se cuelgan de los tunales

vivos rayitos de luna,

como amasando la tuna

pa' convertirla en arrope,

y un viento pasa al galope

cuando la noche madura.

Haz de llevar para siempre

prendida como una estrella,

el embrujo de esta tierra,

como una de sus virtudes.

Serán las noches azules

con patios de chacarera.

Sonrisa de miel que endulza

tu rostro de arena y barro,

es el viejo Misky Mayu,

sonrisa de mis abuelos,

saber y espejo del suelo

de este pago milenario.

La guardia salamanquera

se hace escuchar en la siesta

como si fuera la orquesta

de nuestros antepasados,

que al irse fueron dejando

la afinación de mi tierra.

Ik zal het je vertellen als je wilt

hoe is het leven in mijn loon

de pucha dat is een vleierij

vertel het je met plezier

sorry voor mijn fantasie

maar er is geen andere Santiago.

de lucht heeft ramen

waar de zon ons wakker maakt,

we lieten de deur openstaan

voor de ochtendvriendschap,

en een chacarera-ritme

het maakt je feestziel.

Ze hangen aan de tunnels

heldere manestralen,

zoals het kneden van de tonijn

om er trope van te maken,

en een wind passeert in galop

wanneer de nacht rijpt

voor altijd dragen

verlicht als een ster

de betovering van dit land,

als een van zijn deugden.

zullen de blauwe nachten zijn

met chacarera-terrassen.

Honingglimlach die zoet maakt

je gezicht van zand en modder,

is de oude Misky Mayu,

glimlach van mijn grootouders,

ken en vloerspiegel

van deze duizendjarige betaling.

De gekko-bewaker

laat van zich horen in de siësta

alsof het het orkest was

Van onze voorouders,

dat ze weggingen toen ze weggingen

de afstemming van mijn land.