La belle vie - Jacques Prévert

Dans les ménageries

Il y a des animaux

Qui passent toute leur vie

Derrière des barreaux

Et nous, on est les frères

De ces pauvres bestiaux

On n’est pas à plaindre

On est à blâmer

On s’est laissés prendre

Qu’est-ce qu’on avait fait?

Enfants des corridors

Enfants des courants d’air

Le monde nous a foutus dehors

La vie nous a foutus en l’air

Notre mère, c’est la misère

Et notre père le bistrot

Élevés dans des tiroirs

En guise de berceaux

On nous a laissés choir

Tout seuls dans le ruisseau

Dès notre plus jeune âge

Parqués dans des prisons

Nous dormons dans des cages

Et nous tournons en rond

Sans voir le paysage

Sans chanter de chansons

On n’est pas à plaindre

On est à blâmer

On s’est laissés prendre

Qu’est-ce qu’on avait fait?

Enfants des corridors

Enfants des courants d’air

Le monde nous a foutus dehors

La vie nous a foutus en l’air

in menagerieën

Er zijn dieren

Die hun hele leven doorbrengen?

Achter de tralies

En we zijn broers

Van dit arme vee

We mogen niet klagen

Wij zijn de schuldige

We zijn ingehaald

Wat hadden we gedaan?

Gang kinderen

Tochtige kinderen

De wereld heeft ons eruit gegooid

Het leven heeft ons verpest

Onze moeder is ellende

En onze vader de bistro

Opgegroeid in lades

als wiegjes

We moesten vallen

Helemaal alleen in de stroom

Vanaf onze jongste leeftijd

Geparkeerd in gevangenissen

We slapen in kooien

En we draaien rond

Zonder het landschap te zien

Zonder liedjes te zingen

We mogen niet klagen

Wij zijn de schuldige

We zijn ingehaald

Wat hadden we gedaan?

Gang kinderen

Tochtige kinderen

De wereld heeft ons eruit gegooid

Het leven heeft ons verpest