Vieillir - Jacques Brel

Mourir en rougissant

Suivant la guerre qu’il fait

Du fait des Allemands

À cause des Anglais

Mourir baiseur intègre

Entre les seins d’une grosse

Contre les os d’une maigre

Dans un cul de basse-fosse

Mourir de frissonner

Mourir de se dissoudre

De se racrapoter

Mourir de se découdre

Ou terminer sa course

La nuit de ses cent ans

Vieillard tonitruant

Soulevé pas quelques femmes

Cloué à la Grande Ourse

Cracher sa dernière dent

En chantant «Amsterdam»

Mourir, cela n’est rien

Mourir, la belle affaire

Mais vieillir… oh, oh, vieillir

Mourir, mourir de rire

C’est possiblement vrai

D’ailleurs la preuve en est

Qu’ils n’osent plus trop rire

Mourir de faire le pitre

Pour dérider l’désert

Mourir face au cancer

Par arrêt de l’arbitre

Mourir sous le manteau

Tellement anonyme

Tellement incognito

Que meurt un synonyme

Ou terminer sa course

La nuit de ses cent ans

Vieillard tonitruant

Soulevé par quelques femmes

Cloué à la Grande Ourse

Cracher sa dernière dent

En chantant «Amsterdam»

Mourir, cela n’est rien

Mourir oh, la belle affaire

Mais vieillir… oh, vieillir

Mourir couvert d’honneur

Et ruisselant d’argent

Asphyxié sous les fleurs

Mourir en monument

Mourir au bout d’une blonde

Là où rien ne se passe

Où le temps nous dépasse

Où le lit tombe en tombe

Mourir insignifiant

Au fond d’une tisane

Entre un médicament

Et un fruit qui se fane

Ou terminer sa course

La nuit de ses mille ans

Vieillard tonitruant

Soulevé par quelques femmes

Cloué à la Grande Ourse

Cracher sa dernière dent

En chantant «Amsterdam»

Mourir, cela n’est rien

Mourir, la belle affaire

Mais vieillir… oh, oh vieillir

Blozend sterven

Na de oorlog maakt hij

Door de Duitsers

Vanwege het Engels

Sterf eerlijke klootzak

Tussen de borsten van een dikke

Tegen de botten van een skinny

In een kerker kont

Sterven van rillingen

Sterven om op te lossen

Inhalen

sterven van ontrafeling

Waar zijn race eindigen?

De nacht van zijn honderd jaar

donderende oude man

Niet een paar vrouwen opgevoed

Aan de Grote Beer genageld

Zijn laatste tand uitspugen

"Amsterdam" zingen

Sterven is niets

Sterven is een groot probleem

Maar oud worden... oh, oh, oud worden

Sterf, sterf lachend

Het is mogelijk waar

Trouwens, het bewijs is:

Dat ze niet meer te veel durven lachen

Om dood te gaan van het rondhangen

Om de woestijn op te vrolijken

Sterven aan kanker

Bij oordeel van de arbiter

Sterven onder de mantel

zo anoniem

zo incognito

Dat een synoniem sterft

Waar zijn race eindigen?

De nacht van zijn honderd jaar

donderende oude man

Opgevoed door een paar vrouwen

Aan de Grote Beer genageld

Zijn laatste tand uitspugen

"Amsterdam" zingen

Sterven is niets

Sterf oh, big deal

Maar oud worden... o, oud worden

Om bedekt met eer te sterven

En druipend van zilver

Verstikt onder de bloemen

Sterven in monument

Sterven na een blondine

waar niets gebeurt

Waar de tijd aan ons voorbijgaat

Waar het bed naar beneden valt

Sterf onbeduidend

Op de bodem van een kruidenthee

Tussen een medicijn

En een verwelkende vrucht

Waar zijn race eindigen?

De nacht van zijn duizend jaar

donderende oude man

Opgevoed door een paar vrouwen

Aan de Grote Beer genageld

Zijn laatste tand uitspugen

"Amsterdam" zingen

Sterven is niets

Sterven is een groot probleem

Maar oud worden... oh, oh oud worden