Pardons - Jacques Brel

Pardon pour cette fille

Que l’on a fait pleurer

Pardon pour ce regard

Que l’on quitte en riant

Pardon pour ce visage

Qu’une larme a changé

Pardon pour ces maisons

Où quelqu’un nous attend

Et puis pour tous ces mots

Que l’on dit mots d’amour

Et que nous employons

En guise de monnaie

Et pour tous les serments

Qui meurent au petit jour

Pardon pour les jamais

Pardon pour les toujours

Pardon pour les hameaux

Qui ne chantent jamais

Pardon pour les villages

Que l’on a oublié

Pardon pour les cités

Où nul ne se connaît

Pardon pour les pays

Faits de sous-officiers

Pardon d'être de ceux

Qui se foutent de tout

Et de ne pas avoir

Chaque jour essayé

Puis pardon encore

Et puis pardon surtout

De ne jamais savoir

Qui doit nous pardonner

sorry voor dit meisje

Dat we maakten om te huilen

Sorry voor die blik

Dat we lachend vertrekken

Sorry voor dat gezicht

Dat een traan veranderde

Sorry voor deze huizen

waar iemand op ons wacht

En dan voor al die woorden

Dat we woorden van liefde zeggen

En we hebben

als valuta

En voor alle eden

Wie sterft bij het aanbreken van de dag?

Sorry voor het nooit

Voor altijd vergeven

Sorry voor de gehuchten

Wie zingt nooit?

Sorry voor de dorpen

Wat we zijn vergeten

Sorry voor de steden

waar niemand elkaar kent

Sorry voor de landen

Feiten onderofficier

Sorry dat ik er zo een ben

Wie maakt het niet uit

En niet te hebben

elke dag geprobeerd

Dan nogmaals sorry

En dan vooral sorry

om nooit te weten

wie zou ons moeten vergeven?