Les jardins du casino - Jacques Brel

Et leurs violons et leurs saxos

Et la polka se met en marche

Dans les jardins du casino

Où glandouillent en papotant

De vieilles vieilles qui ont la grattouille

Et de moins vieilles qui ont la chatouille

Et des messieurs qui ont le temps

Passent aussi, indifférents

Quelques jeunes gens faméliques

Qui sont encore confondant

L'érotisme et la gymnastique

Tout ça dresse une muraille de Chine

Entre le pauvre ami Pierrot

Et sa fugace Colombine

Dans les jardins du casino

Les musiciens frétillent des moustaches

Et du violon et du saxo

Quand la polka guide la démarche

De la beauté du casino

Quelques couples protubérants

Dansent comme des escalopes

Avec des langueurs d’héliotrope

Devant les faiseuses de cancans

Un colonel encivilé

Présente à de fausses duchesses

Compliments et civilités

Et baisemains et ronds de fesses

Tout ça n’arrange pas, on le devine

Les affaires du pauvre Pierrot

Cherchant fugace Colombine

Dans les jardins du casino

Et puis le soir tombe par taches

Les musiciens rangent leurs saxos

Et leurs violons et leurs moustaches

Dans les jardins du casino

Les jeunes filles rentrent aux tanières

Sans ce jeune homme ou sans ce veuf

Qui devait leur offrir la litière

Où elles auraient pondu leur œuf

Les vieux messieurs rentrent au bercail

Retrouver le souvenir jauni

De leur Madame Bovary

Qu’ils entretiennent vaille que vaille

Et ne demeure que l’opaline

De l'âme du pauvre Pierrot

Pleurant fugace Colombine

Dans les jardins du casino, du casino

En hun violen en hun saxofoons

En de polka gaat maar door

Op het casinoterrein

Waar lummelen en kletsen

Jeukende oude dames

En minder oud die kriebelen

En heren die de tijd hebben

Ook doorgeven, onverschillig

Een paar uitgehongerde jonge mensen

wie zijn er nog steeds verwarrend?

Erotiek en gymnastiek

Dit alles werpt een Chinese muur op

Tussen arme vriend Pierrot

En zijn vluchtige Columbine

Op het casinoterrein

De muzikanten wiebelen snorren

En viool en saxofoon

Wanneer de polka de weg wijst

Van de schoonheid van het casino

Een paar vooruitstekende koppels

Dans als koteletten

Met lusten van heliotroop

In het bijzijn van roddels roddels

Een beschaafde kolonel

Cadeaus aan valse hertoginnen

Complimenten en attenties

En handkusjes en billen

Dit alles helpt niet, denken we

Arme Pierrot's zaak

Vluchtige Seeker Columbine

Op het casinoterrein

En dan valt de avond in stippen

De muzikanten leggen hun saxofoons weg

En hun violen en hun snorren

Op het casinoterrein

De maagden keren terug naar de holen

Zonder deze jongeman of zonder deze weduwnaar

Wie zou ze het nest aanbieden?

Waar ze hun ei zouden hebben gelegd

De oude heren komen thuis

Vind de vergeelde herinnering

Van hun Madame Bovary

Dat ze op de een of andere manier in stand houden

En alleen de opaline blijft

Uit de ziel van de arme Pierrot

Vluchtige huilende Columbine

In de tuinen van het casino, van het casino