Les fenêtres - Jacques Brel

Les fenêtres nous guettent

Quand notre cœur s’arrête

En croisant Louisette

Pour qui brûlent nos chairs

Les fenêtres rigolent

Quand elles voient la frivole

Qui offre sa corolle

À un clerc de notaire

Les fenêtres sanglotent

Quand à l’aube falote

Un enterrement cahote

Jusqu’au vieux cimetière

Mais, les fenêtres froncent

Leurs corniches de bronze

Quand elles voient les ronces

Envahir leur lumière

Les fenêtres murmurent

Quand tombent en chevelure

Les pluies de la froidure

Qui mouillent les adieux

Les fenêtres chantonnent

Quand se lève à l’automne

Le vent qui abandonne

Les rues aux amoureux

Les fenêtres se taisent

Quand l’hiver les apaise

Et que la neige épaisse

Vient leur fermer les yeux

Mais, les fenêtres jacassent

Quand une femme passe

Qui habite l’impasse

Où passent les messieurs

La fenêtre est un œuf

Quand elle est œil-de-bœuf

Qui attend comme un veuf

Au coin d’un escalier

La fenêtre bataille

Quand elle est soupirail

D’où le soldat mitraille

Avant de succomber

Les fenêtres musardent

Quand elles sont mansardes

Et abritent les hardes

D’un poète oublié

Mais, les fenêtres gentilles

Se recouvrent de grilles

Si par malheur on crie

«Vive la liberté»

Les fenêtres surveillent

L’enfant qui s'émerveille

Dans un cercle de vieilles

À faire ses premiers pas

Les fenêtres sourient

Quand quinze ans trop jolis

Et quinze ans trop grandis

S’offrent un premier repas

Mais, les fenêtres menacent

Les fenêtres grimacent

Quand parfois j’ai l’audace

D’appeler un chat un chat

Les fenêtres me suivent

Me suivent et me poursuivent

Jusqu'à ce que peur s’ensuive

Tout au fond de mes draps

Les fenêtres souvent

Traitent impunément

De voyous des enfants

Qui cherchent qui aimer

Les fenêtres souvent

Soupçonnent ces manants

Qui dorment sur les bancs

Et parlent l'étranger

Les fenêtres souvent

Se ferment en riant

Se ferment en criant

Quand on y va chanter

Ah je n’ose pas penser

Qu’elles servent à s’voiler

Plus qu'à laisser entrer

La lumière de l'été

Non je préfère penser

Qu’une fenêtre fermée

Ça ne sert qu'à aider

Les amants à s’aimer

De ramen houden ons in de gaten

Wanneer ons hart stopt

Louisette oversteken

Voor wie ons vlees brandt

De ramen lachen

Als ze het frivole zien

Wie biedt zijn bloemkroon aan?

Naar een notaris

De ramen snikken

Wanneer de dageraad vervaagt

Een hobbelige begrafenis

Naar de oude begraafplaats

Maar de ramen vouwen

Hun bronzen kroonlijsten

Als ze de braamstruiken zien

hun licht binnendringen

De ramen fluisteren

Wanneer vallen uit?

Koude regen

Die het afscheid nat maken

De ramen zoemen

Wanneer het in de herfst aanbreekt

De wind die het opgeeft

De straten van geliefden

De ramen zijn stil

Wanneer de winter hen kalmeert

En dikke sneeuw

Kom hun ogen sluiten

Maar de ramen klapperen

Wanneer een vrouw passeert

Wie woont er in de doodlopende straat

Waar gaan de heren heen

Het raam is een ei

Als ze oeil-de-boeuf is

Wie wacht als een weduwnaar

Op de hoek van een trap

Het strijdvenster

Wanneer ze een adempauze heeft

Van waar de soldaat beschiet

Voordat je bezwijkt

De ramen treuzelen

Als ze op zolder zijn

En de kuddes onderdak bieden

Van een vergeten dichter

Maar, de mooie ramen

Zijn bedekt met roosters

Als we door ongeluk schreeuwen

"Lang leve de vrijheid"

Windows kijken

Het zich afvragend kind

In een kring van oude vrouwen

Om zijn eerste stappen te zetten

De ramen glimlachen

Wanneer vijftien jaar te mooi

En vijftien jaar te volwassen

Trakteer elkaar op een eerste maaltijd

Maar de ramen dreigen

De ramen grijnzen

Als ik soms het lef heb

Een schoppen een schoppen noemen

De ramen volgen mij

Volg me en achtervolg me

Totdat er angst ontstaat

Diep in mijn lakens

De ramen vaak

straffeloos behandelen

Van kindermisdadigers

die zoeken van wie ze houden

De ramen vaak

Verdenk deze boeren

Wie slapen er op de banken

En spreek buitenlands

De ramen vaak

Dichtbij lachen

Sluit af met een schreeuw

Als we daarheen gaan om te zingen

Ah ik durf niet te denken

Dat ze dienen om zichzelf te versluieren

Meer dan binnenlaten

Het licht van de zomer

Nee ik denk liever

dan een gesloten raam

Het dient alleen om te helpen

geliefden om van elkaar te houden